Irmağı akışına bırakma

Bazı talihsizlikler yaşadığınızı düşünüyorsanız, üzülüp ağlayan, kahrolan biriyseniz ve tesilli arıyorsanız;

Cevap sizdedir.

Neden hep hayatımızda rulet oynar gibi kararlar alalım? Rulete gerek kalmadan, bir kaybeden bir kazanan olmadan hayat sürdürülmez mi? İlişkilerde iki tarafta kazansın diyorum. Hayatımız bir kumar olmasın, kısacık dünyamızda neden bir taraf kurban seçilsin ki.

Yaşadığımız her gün gülücükler de saçarız, gözyaşlarıda akıtırız.Herşey biz insanoğlu içindir.Tek fark güldüğümüz zamanlar etrafımızda insan yoğunluğu varken, ağladığımz anlar çok az insan vardır.Gözyaşlarımızı içimize akıttığımız anlarda da mutlaka gören, hisseden olur.Üzüldüğümüzü anlayıp en az bizler kadar üzülen biri hep vardır.Aksi halde hayat çekilmez olurdu.

Sizin de sevdiğiniz belki de sizden fazla sizi seven biri vardır.Kendinizi bu kişilere anlatmışınızdır, ama, anlayanlar belki size anlatamamıştır.Konuşan kişiyi herkes dinler görünür. Önemli olan konuştuğunu dinletebilmektir.Boş konuşmamaktır. Israrla karşınızdaki kişiye kendinizi dinletebilir, ama, o kişiye ulaşamayabilirsiniz.Çünkü; ne kadar iyi anlatırsanız anlatın, anlattıklarınız karşınızdaki kişinin anlayabileceği kadardır.Bazen çok iyi tanıdığınız dostlarınıza da kendinizi anlatamadığınız anlar olur.İnsanları zorla değiştiremeyiz.

Kişiler arasındaki ilişkiyi ırmağa benzetirim.Zorlamalara gerek olmadan ırmak akışına bırakılmalıdır, doğru olan budur.Irmağa set koyarak akışa engel olabiliriz, ama, bu defa suyu kapalı bir gölete çevirmiş oluruz.Zamanla o su kirlenir.bulanıklaşır, yosun tutar.Irmak gibi kişiler arasında yaşanan ilişkiler de oluruna bırakılmalıdır.Sevgi ve hoşgörüyle yol bulacaktır.İlişkileri durgunlaştırmamak, aradaki sevgi ve saygıyı yitirmemek, karşımızdaki insanları zorla kendimize benzetmeye çalışmamak gerekir.

Sevgi ırmağınızın kendi yolunu bularak okyanuslara kavuşması dileğiyle...