Irmak kıyısındaki adam

kitap kapağı hazır gibi.

Boyut Sonsuzdur.

Tam dökeceksin kağıda

Kalem elinde kalakalır.

Son gözüm seyrir,

Çelik ip gerildikçe gerilir.

Sırat'ın ipleri çeker:

Kopması değil,

Sonrasında derdim.

Irmak başında oturmuş adam; su devinerek dolanır…

Okyanusa ulaşacak belli, benim gidemeyeceğim de,

Belli;

“Aynı suyu” arar ellerim,

O yüzden

Burada beklerim.

Emanet yaşamlara güvenilmeyeceğini de,

bilirim.

***

not: sayın mustafa mumcu'ya rahmet diliyorum. çok sigara içtiğini duymuştum. "solunum yetmezliği" çekilebilecek acıların soylularındandır, acıdır, düşündürücü buluyorum.

Önerilerine Ekle Beğendiğiniz blogları önerin, herkes okusun.

kategoriden rastgele blog getir

Yorumlar (3)

Okyanusun orada olduğunu bilmek ama gidememek,ulaşamamak...pekçoğumuzun ,en azından benim durumumu özetliyor.Üzerinde düşünülecek bir şiir.Tebrikler hocam.Mustafa bey,MB için özel biriydi.Toprağı bol olsun...

Ahmet AYDIN

04.12.2009 10:00

Cevap :: yorumun çok teşekkür ederim sevgili ahmet. sağlıcakla kal. 04.12.2009 10:46

O suyu, "aynı suyu" ben de arıyordum :) İzninizle bu şiirinizi seçkilerime alıyorum.

Mustafa Tayfun

03.12.2009 14:06

Cevap :: teşekkür ederim, onur duyarım. sağlıcakla kalın. 03.12.2009 22:18

evett büyük acıdır...özgürlüğe alışık kuşlar göğsünüzde sıkış sıkış sıkışırken, kanat çırpışları daha çok yakar canınızı...atarlar kızıl kızıl çığlık...çeken bilir....ırmağın hayatın kıyısındaki adam yol aldı bilinmeze...Başımız Sağ Olsun...Toprağı bol olsun...Saygılar ...

Nil ALAZ

03.12.2009 14:05