İş Ahlakı…

İş ahlakı kavramı şüphesiz genel ahlak içersinde değerlendirilecek bir konudur. Ancak çok geniş bir konu olan genel ahlakın bu gün “iş ahlakı” tarafına bir göz atalım.

Burada örnek göstereceklerimiz tabii ki çalışanların tamamını kapsamıyor. İstisnaları tenzih ederiz. “Türk gibi başlamak” diye bir deyim vardır. Gerçekten de işe harika başlarız. Ama ondan sonrası pek de iyi gitmez. Bunu özellikle küçük işletmelerde ve esnafın bir kısmında görürüz. İş savsaklanır, zamanında bitirilmez, kalite unsuru göz ardı edilir.

Bu durumların çeşitli sebepleri varsa da en önemli sebep eğitimsizliktir. Sonra da şark kurnazlığı gelir. Yaptığı işe ve müşterisine saygı duymamak da arkadan gelen sebeplerdir. Başınız ağrımasın istiyorsanız bu türleri iyi araştırıp onlardan uzak durmalısınız. Bu türler sadece sıradan insanlar içinden çıkmaz. Akademisyenler içinde bile böyleleri çoktur. Adam kendi fikir üreteceğine başkasından çalar. (intihal)

Hepimiz zaman zaman tembellik yaparız. Ama bu bir olur iki olur. İşimizde çok tembellik yapıyorsak o işi sevmiyoruz demektir. Araştırdığımızda göreceğiz ki, büyük çoğunluğumuzun yatığı iş/meslek sevdiği bir iş değil, tesadüfen kendini içinde bulduğu bir meslektir. Severek yapılmayan bir iş için beynin yeni bir şeyler üretmesi hayli zordur. Bir süre sonra da istemeden de olsa işten soğumak, tembelliğe başlamak  normal olacaktır.

Bu itibarla bir iş yaptıracaksak işini iyi yapanla yapmayanı ayırdetmek lazımdır. Sadece bu mu? Kimisi işini iyi yapar ama zamanında bitirmez. Sizi sinir eder.

Aslında maalesef bu durumlar ve pek çok başkaları, bir standarda sahip olmamamızdan kaynaklanır. Bir musluk tamircisi saat ikide geleceğim deyip beşte gelir ve sizin zamanınızı katleder. Bundan dolayı yüzü bile kızarmaz.

Bu tipleri hızla ayıklamak, onlardan uzak durmak baş çabamız olmalı. Ancak  o zaman Türk gibi başladığımız işi İngiliz gibi bitirebiliriz.

İzmir 18.03.019