İs Kokulu Yağmurlar…

Aralık bırakılan kapıdan
Hoyratça vurup girince içeriye
Kederler
Düştü yüzü sevinçlerin
Büküldü boyunları
Şimdi askıda beklemedeler
Yıkılan bacalardan
Duman hep gözlere dolar
O nedenle is kokuyor
Bu baharda yağmurlar
Bulutlar
Bir gün elbet dağılacak
Dinecek yağmurlar
Güneş açıp yaz gelecek
Bu kesif is kokusunu toprak
Ne zaman hazmederse
Sevinç çiçekleri yeniden
Boy verecek…

Ayşegül HAYVAR
25 Mart 2018