İsa Kayacan'da göç etti aramızdan

Gazeteci araştırmacı yazar Prof. Dr. İsa Kayacan ‘da ayrıldı aramızdan. ( 15 Ekim 2014 ) bir gün sonra öğle namazının ardından cenaze namazı kılındı ve dualarla Ankara’da Karşıyaka Mezarlığında toprağa verildi.

Bazı yakınlarımı görmek için 11,12,13 ve 14 Ekim tarihlerinde Ankara’da idim. Özellikle Sevgili kadim dostum Kayacan’ı hastanede ziyaret etmek istedim. Çocuklarını telefonla aradım serpil Kayacan ( büyük kızı ) ile ancak konuşabildim. Telefonda” Hocam, babam hastanede yoğum bakımda yatıyor. Doktorlar hiçbir kimseyle görüştürmüyorlar. Ben bile zor görüşebiliyorum, babam zaten konuşamıyor” deyince hastaneye gidemedim. Daha sonra Konur Sokakta bulunan Kültür Ajans Tanıtım ve Organizasyonu çalışma ofisinde Yazar Hasrettin İvgin ve Nail Tan’ı ziyaret ettim. Onlar da durumunun iyi olmadığını söylerdiler. Üzüldük doğrusu.. Ben daha sonra yine bazı yakınlarımı görmek için İstanbul’a gittim. İki gün sonra tekrar İsa Kayacan’ı aradım, ne yazık ki İsa Kayacan bu dünyadan göç etmişti.

Benim için zor yazı vefat eden bir dostun arkasında yazı yazmaktır. İnsan yazmadan da edemiyor. Kayacanla dostluğumuz ta 1965’ lere kadar dayanır. Yayına çıkan her kitabını diyebilirim ki ilkin bana imzalı olarak gönderiyorlardı. Bana sen son gemlen kitabı “ Kadın Destanı” adını taşıyan kitabı imzasız olarak bana gönderilmişti. Hem de zarfın üzerindeki yazı da onun değildi. Bu kez adeta korktum, yoksa Kayacan da terki dünya mı ediyor. Ve maalesef öyle de oldu. Ben milliyet blogta bu kitap kakında bir yazıda yazmış idim. Ayrıca telefonla aradım ancak teşekkür edebildim. Hiç konuşmuyordu. Karşılıklı olarak bir iki söyleşimiz oldu.  “Kadın Destanı” 131. kitabı idi… Adı geçen kitabı Burdur’da Ticaret ve Sanayi odası tarafından yayımlanmıştı…( Ağustos 2014 ).

İsa Kayacan, 1943 tarihinde Burdur - Tefenni – Ece köyünde doğdu. İlkokulu köyünde, ortaokulu Tefenni’de ve Liseyi de Ankara’da bitirdi. Daha sonra Anadolu Üniversitesi Açık Öğretim Fakültesi Halkla İlişkiler Bölümünden Önlisansını tamamladı. İlk şiiri Nisan 1956 te yayımlandı. Anadolu’da yayımlanan birçok dergi ve gazetelerinde sanat ve kültür konulu birçok yazılar yazdı. Tercüman, Zafer, Son Havadis, Adalet, Tasvir, Yeni Gün, Hür Anadolu, Yeni Tanin, Gündem, Bugün, Ortadoğu, Ulus, Yeni İstanbul, Meydan, Başkent, Ankara Ticaret, Anayurt, Belde, Sonsöz ve  Olay  gibi gazetelerde   ve özellikle   Aadolu’nun  81 ilinde  ve   450 ilçesinin    yayımlanan bir çok  yerel  gazetelerde  yazlar yazdı.  Bugün bazıları kapanan Anadolu gazetelerinde 3 bin 150’in üzerinde 40 bin 500 makalesi yayımlandı. Birçok gazetelerde sanat ve kültür sayfalarını düzenledi. Yazı Fabrikatörü, Anadolu basınının imparatoru ve Duayeni olarak unvanları kendisine verildi.  Bu gazetelerden başka Ajans Türk,  Alkış, Rastgele, Bakış, Çocuk, Avcı Rastgele, Günün Kadını, Gülpınar, Tarla, Defne, Yeni Defne, Çaba, Güvercin, Kemalist Ülkü, Sarızeybek, Aydın Efesi,  Tarım ve Orman Dergisi, Milli Şuur, Milli Kültür, İlk Kurşun, Türk Yurdu, Fethiye, Türkiye, Yeşilay ve Karınca gibi dergilerde yazdı. Şiirlerinin bir kısmı da bestelendi. Öyküleri TRT’de uyarlandı, Şiirleri İngilizceye çevrildi ve bestelendi. Almanya, Belçika ve Güney Afrika’da / Somali’ye ilk giden Türk Gazetecisi oldu. Röportaj ve incelemelerde bulundu ve bunları kitaplaştırdı.  

Burdur ve Tefenni’de adı caddelere ve sokaklara verildi. Yine Burdur’da adı bir halk kütüphanesine verilerek, tüm kitapları bu kütüphanede yaşatıldı. Hakkında kitaplar ve tezler yazıldı ve hazırlandı.  öyküleri ev   yazıları TRT de uyarlandı. Anadolu Basını Fahri Hemşerisi seçildi. Azerbaycan’ da kendisine Türk ve Azerbaycan kültürüne vermiş olduğu hizmetlerinden dolayı prof. ve doktorlu unvanları verildi. Çeşitli kuruluşlardan 45 plaket 70’e yakın onur ve teşekkürler belgeleri ve birçok ödüller aldı. Sanat ve kültür etkinliklerinde bildiriler sundu, konferanslar verdi. Ben şahsen onunla, Ankara, Elmadağ, Isparta, Eğirdir, Kütahya, Domaniç, Simav, Afyon, Emirdağ, Adana- Ceyhan, Manisa, Salihli, Aydın, Nazilli, Didim, Bodrum gibi il ve ilçelerde yapılan sanat ve kültür etkinliklerinde hep beraber olduk. Cana yakın ve sevecen bir insandı. Bunca başarılarına rağmen asla kibirlik taslamıyordu. Kendisine gönderilen kitaplar hakkında bir tanıtma yazısını yazıp en az on gazete ve çeşitli dergilere gönderiyordu. İsa Kayacan’ın posta ile gönderdikleri mektup, dergi ve gazetelerin maliyeti onun mutfak masrafından daha fazla idi. Bunu bir ara birlikte yaptığımız bir söyleşi sırasında ifade etmişlerdi.

Bu konu da mert ve cömert bir insandı. İsa Kayacan eşini Sebahat Hanımı 12 Şubat 2002 ‘de kaybetmişti. Bundan dolayı dünyası birden deyişti. Aradan 12 yıl geçti. Bir ara  evlenmek istedi, istediği gibi olmadı. Burdur’a verdiği hizmetlerden dolayı gazetelerde manşet  halinde yazıldı. Bunun için üç binden fazla imza toplandı. Ne yazık ki bu arzusu da gerçekleşmedi. Bundan sonra heykeli yapılsa da hiçbir değeri yoktur. İsa Kayacan ölmeden önce bunu  görme mutluluğunu yaşamalıydı..Bence heykelden öte İsa Kayacan, Anadolu da yaşayan   binlerce şair / yazar ve basın mensuplarının gönlünde yaşıyor.Sanat ve kültür dünyamızda İsa Kayacan’a  yüzlerce  şiir yazıldı.  Sonunda bunları  “Bana yazılan Şiirler” adını taşıyan bir kitapta topladı. Bu şiirlerden biri de kadim dostumuz Fethiye’den eğitimci şaird ve yazar   Ünal Şöhret Dirlik’te bir şiirini  armağan etmişti. Ü.Ş.  Dirlik  şöyle  yazmıştı:

BİZİM OĞLAN

Kayabaşlarında, yayla düzlerinde

Sarıçiçekli çalbalar açtı

Eski kokularını alamaz olduk

Mor çiçekli hayıtlar da öyle

Arılar bayram ediyor yine

Kendi bildiklerince

O çiçek senin,bu çiçek benim

Mis gibi kokular içinde ortalık

Eski baharları

Özleye özleye bizim oğlan

Bir hal oldu bizlerce

Belli ki İhtiyarladık.

Ünal Şöhret DİRLİK ( Fethiye / Mayıs 2001-1 )

Gazeteci araştırmacı yazar İsa Kayacan’ın vefatı Türk basını camiasında büyük bir üzüntüye sebep oldu.

Başta Sayın KAYACAN ailesi olmak üzere tüm sevenlerine, dostlarına, yakınlarına ve de Türk basını mensuplarına başsağlığı diliyor ve sevgili İsa Kayacan’a Allah’tan rahmetler diliyorum. Mekânı cennet olsun. Işıklar içinde yatsın diyorum…

1-  İşte Hayatım / Bir Ömür Böyle geçti- Dr. İsa Kayacan

Ankara 2004- (s.317