- Kategori
- Kültür Turizmi
Işığa kavuşturana… Ho Chi Minh’e…
“Liderlik harekettir, konum (mevki) değil…”
Güneşli yeni bir güne uyandığım Vietnam’da, 08: 54 itibariyle Vietnam bağımsızlık hareketinin lideri ve Vietnam Demokratik Cumhuriyetinin ilk başkanı olan Ho Chi Minh’in mozolesini görmek adına uzuuuuunnnnn kuyruğun bir parçası oluveriyorum.
Kuyrukta kimler yok ki?
Öğrenciler, askerler, yediden yetmişe yerli- yabancı turistler ve her şeyden habersiz bebekler.
Her gün binlerce ziyaretçinin uzun kuyruklar oluşturduğu, işte tam da bu noktada KOCA bahçeye girebilmek için diz boyundan uzun ve üstü kapalı kıyafetler tercih etmek, şapka takmamak gerekiyor.
Güvenlik kontrolünden geçerken büyük kamera, yiyecek ve içecekleri de burada bıraktıktan sonra, 1906 yılında Fransızlar tarafından inşa ettirilmiş Başkanlık Sarayını, Ho Chi Minh’in yaşadığı ve çalıştığı binaları, mozoleyi, Tek Taş Pagodasını görmeye hazırııııımmmmm…
Bahçeye adım atmamla ilk dikkatimi çeken yeşil ve grinin harmanından oluşan KOCA bir boşluk oluyor.
Mozoleye doğru ilerlerken bir taraftan rehberimizin anlattıklarını dinliyor, diğer taraftan da iki sıra halinde uyumla ve sessizce ilerleyen ziyaretçileri gözlemliyorum.
Kesinlikle takdire şayan..
“Asıl adı Nguyan That Thanh olan 1890 doğumlu şair, düşünür ve Vietnam’ın tek lideri Ho Chi Minh, öğrencilik yıllarında Fransızlara karşı yürütülen eylemlere katılmış, ileriki yıllarda gittiği Fransa’da sosyalist dünya görüşünü benimsemiş ve Vietnamlı gençleri bağımsızlık mücadelesi için eğitmiştir.
Önderliğinde 1930 yılında kurulan Çinhindi Komünist Partisi, yoksul köylülere toprak dağıtmayı ve yabancı işletmeleri kamulaştırmayı amaçlamış fakat bu durumdan tedirgin olan Fransız yönetimi gerekli adımları atmıştır.
2. Dünya Savaşı sırasında Çinhindi’ne giren Japon askerleriyle de gerek Fransızlar gerekse Japonlarla mücadelesinde çalkantılı yıllar geçiren Vietnam, Ho Chi Minh liderliğinde 2 Eylül 1945’te bağımsızlığını ilan etmiştir.”
Ve tüm bu bilgilerin üzerine rehberimiz, mozolenin sağında ve solunda büyük harflerle Vietnamca yazılmış cümleleri bizlere okuyor.
“Ho Chi Minh ilelebet kalbimizde yaşayacaktır” ve “Vietnam daima komünist kalacaktır”
Böylesine net ve etkileyici iki cümlenin ardından mozolenin tam karşısını işaret ederek, “Ho Chi Minh’in 2 Eylül’de 500 bin kişiye Vietnam Demokratik Cumhuriyetinin kurulduğunu ilan ettiği meydan” demesiyle bende değişen ve yoğunlaşan duygu durumu bambaşka…
Mozoleye yaklaşmamızla beyaz üniformalı askerlerin yanından geçerken iyice sessizleşen biz, loş koridorların ardından Ho Chi Minh’in cam tabut içindeki mumyasına ulaşıyoruz.
Tabutun etrafında ağır adımlarla ilerlerken insanların yüzündeki ifadelere bakmaktan kendimi alamıyorum.
Gördüğüm mü?
Sevgi, saygı ve şükran...
Vasiyetinde, ölünce yakılıp küllerinin şehrin üzerine dökülmesini istediğini belirten Ho Chi Minh, 1969’da ölümünün ardından kraliyetin aldığı kararla “gelecek nesillerinde görmesi için” mumyalanmıştır.
Gençlik yıllarından ölümüne kadar Vietnam bağımsızlık hareketinin lideri olmuş, mütevazi bir hayat yaşamış, halkı tarafından sevgiyle “Ho Amca” olarak anılmış, yazar ve şair kimliğiyle gelecek nesillere eserler bırakmıştır.
Vietnam halkını “Işığa Kavuşturan” liderin mozolesinden saygıyla ayrılırken ben, yazımı Donald H. McGannon’un şu sözleriyle bitirmek istiyorum.
“Liderlik harekettir, konum (mevki) değil…”
Süheyla Zarzık
28. 08. 2016