- Kategori
- Şiir
Işıksız Karanlık
Bir Fener Yansın
Kılık kıyafette, insan aradık,
Dağ bayır, bakmadık yer bırakmadık,
Az gittik, uz gittik,
Dev aynalarından göründüler,
Korktuk, korkunçtular
Alıştık, korkumuza
Yapamam, bilemem,
….mem mem de mem
Ben bilmem,
Bilimle yoğrulsun zihin
Edeple şekillensin zümre
Nüfuz eylesin, bünye bedene
Yeni dünya, eski dünya hepsi bir
Ortada küçük nüans bir bakıver
Küreye bakan, dünya zenginleri
Bize size, bilmem ne verir?
İsteğiniz isteğimiz olsun
Zaman nasip sunar, ava çıkana
Verelim, alalım birbirimizi sevelim
Akılla yoğrulsun, toplum, birey
Riya yalan, edeple ahlak olmaz bir beden
Din, kimi için amaç, çoğuna araç
Cennete gitmekse amaç,
Pekâlâ, ne iyi, ne güzel,
Gerçekse o kadar mı basit
Binlerce yıllık mücadele
Savaş babam savaş
Din kadar dindirmedi insanı bir şey
Din kadar insan öldürmedi hiçbir inanç hiçbir şey.
Bir fener yansın, karanlıktan geceye
Biri ışık olsun diye bekleme
Işık sen, sen de ışıksın
Işıksız karanlıkta zor yolunu bulursun.