İşimizi ciddi yapalım

Son yıllarda kişisel gelişim, beceri ve teknoloji kullanımı kısaca eğitimle ilgili çeşitli konularda kurslar düzenleniyor. Çağı takip etme, kendini yenileme bakımından bu kurslar çok yararlı.

Bu kurslar ciddi olarak yapılıyor, fakat kursların bitiminde yapılan sınavlar ciddi olmuyor, herkese sertifika veriliyor. Örnekler çok. Mesela 2006 yılı haziran-temmuz döneminde İzmirde Türkiye Satranç Federasyonu adına İzmir İl Temsilciliği "yardımcı antrenörlük "kursu açtı. Bu kursa 300 kursiyer Halkapınar, 200 kadar kursiyer Bornovada katıldı. Kuslar iyiydi. Kurs esnasında ilk defa eline satranç taşı alanların olduğunu gördüm. Piyon nasıl hareket eder, mat nasıl yapılır?Bunları bile bilmeyenler çoktu. Beş günlük kursta bunlar öğrenilir mi öğrenilir, ancak satranç okur yazarlığı olunur. Fakat antrenörlük yapabilecek kadar öğrenilmez.

Kursun son günü ciddi olarak sınava hazırlandım. Sınav esnasında ne göreyim herkes birbirine bakıyordu. Şaşırdım ve üzüldüm. Antrenörlük belgesi alan öğretmenler okullarına gidip "satranç egzersizi" yapacaklardı. Kendileri bilmiyor ki, öğrencilerine nasıl yararlı olacaklardı. (satranç egzersizi ücret karşılığı yapılan ders dışı bir etkinliktir.)

Ben 10 yıldır satranç oynarım.Hevesle oynarım. Hobimdir. Satranç biliyormuş gibi yapanlarla aramda çok fark var. Fakat belgelerimiz (antrenörlük belgesi) aynı düzeyde.

Satrancın yaygınlaşması için satranç eğitimin de yaygınlaşması gerekir. İşe parasal olarak yaklaşmak satranç sporunu sulandırmaktır. Gerçek satranççıların önünü kesmektir.