İsimle Söylenen Unvan Gereksiz

Ahmet Bey; Ahmet de, bey ne oluyor?

Demek ki sadece isim olarak bir değer ifade etmiyoruz.

Ayşe hanım; hanım olduğu belli zaten, Ayşe diyelim gitsin. Saygısızlık oluyormuş. Saygı da ne ya illet oluyorum zaten şu saygı denen şeye.

Birini bana profesör bilmem ne olarak tanıştırdılar, üstelik Prof. kısmına vurgu yaparak.

“Mesleğini sormadım beyefendinin adı nedir” dedim.

Kendimizi yetersiz görüyoruz ya da gerçekten yetersiziz onun için böyle unvanlara sığınıyoruz.

Hasan amca; “amca” kısmına ne gerek var, senin amcan mı ki onu da sordukları zaman söylersin.

Ben açık söyleyim böyle, unvanlarını öne çıkararak konuşanlarla dalga geçiyorum; neysen nesin bana ne!

Ha sizi böyle tanıyorlarsa ya da resmi kayıtlarda böyle yer alıyorsanız tamam da unvanlarınızı da buralarda kullanın. Benimle sohbete gelmiş genel müdür bilmem ne. Ben sıradan biri, sen koskoca… Sohbet edebilir miyiz, eşit değiliz ki! Haşa Allah gibi oturdun karşıma!

Bu kişilere söyleyeceğim şey; belki yüksek oluyorsunuz ama değerli olmuyorsunuz.

Aklı başında bilinçli kültürlü kimseler sizin gibilerin karşısında eğilmiyorlar, bilin istedim.