Mlliyet Milliyet Blog Milliyet Blog
 
Facebook Connect
Blog Kategorileri
 

05 Aralık '11

 
Kategori
Deneme
 

İsimsiz yalnızlık..

Adı olmayan satırlara başlıyorum bir kez daha. Gecenin karanlığında sığındığım dört duvar arasında, masa lambasından sızan bir kaç damla ışığın altında yudumladığım yalnızlığın satırları belki de bunlar


"Eksik bir şey mi var hayatımda ? Gözlerim neden sık sık dalıyor ?"


diye şarkısını mırıldanıyor adı dilimin ucunda olan ama bir türlü hatırlayamadığım adam..


Gece çökeli çok oldu şehrime. Herkes bir bir düşlere uğurladı gözlerini. Bir ben kaldım belki de. Sanmıyorum daha nice insan vardır gözlerini kapatmayı beceremeyen, kapatmak istemeyen. Gözlerini kapatıp öylece duran, gecenin gözyaşlarını dinleyenlerde vardır belki ?


Merak ediyorum yalnızlık şu son yüzyıla mı ait yoksa insan var olduğundan beri hissediyor mu bu tuhaf duyguyu ?


Evet tuhaf bir duygu bu. İçine bir kez düştü mü geçmiyor bir daha. Ne acı gibi keskin ne de mutluluk gibi çılgın. Varla yok arası ufacık gibi gözüken garip bir his. Aslında buz dağına benziyor. Görünüşte ufacıktır o koca beyazlıklar. Ama altında, o buz gibi suyun içindeki görünmeyen kısım kıyamet kadar büyüktür, bir o kadar heybetli ve büyüleyici. Ne gariptir ki hep o küçük gözüken beyazlar dibe batırır muhteşem gemileri, aynı ufacık görünen yalnızlıkların insanı dibe çekişi gibi.


Garip bir tesadüf değil mi ? Bence öyle. Ben korkarım o ufacık beyazlardan. Gerçi ben beyazdan da korkarım. Onu kirletmekten, aklığına kara değdirmekten. O yüzdendir belki de ben beyaz sayfalara bir şey yazıp,çizemem. Kırık beyaz olacak illa ki..


Aslında yalnızlık bazen güzeldir.. Kalabalıkta yazamam ben. Aklımdan sonsuz satır geçsin, yine de yazamam. Anca yalnızlığa sığınınca yazarım adam gibi. Diğerleri hep hava da kalır..


Yalnızlık mükemmeliyetçi bir varlık görünüşe göre. Bir adım atarsın içine doğru. Bir daha en iyiyi yapana kadar çıkamazsın içinden. Duvarları ıpıslak, kaygan bir kuyudan farksızdır, yeterince istemezsen çıkamazsın içinden. Derinleştikçe derinleşir. Ama şu da vardır ki uyuşturucu gibi, sigara gibidir yalnızlık. Bir kez tadını aldın mı , kanına karıştı mı bir kez.. Bir daha kopamazsın ondan.. Belalı bir sevgilidir yalnızlık. Tapar sana, sen ona.. Öyle hissedersin ki sanki onsuz olmazmış, nefes alınmazmış gibi. Bir süre sonra en rahat nefesini yalnızken alırsın. Daha içten gülersin yalnızken.


Yalnızlık beyazdır. Ne kadar uğraşsan da kara çalamazsın alnına..

Yalnızlık bakir topraklar gibidir. Öylesi verimli, öylesine hazineler dolu..

Yalnızlık hep aynıdır. Sen ne kadar gitsen de hep bekler seni.

Yalnızlık koşmaz bir başkasının kollarına.. Yabancı tenlerde aldatmaz seni.

Yalnızlık güneştir. İzin vermez bulutların önüne geçmesine..


Yalnızlık isimsizdir.. Asla öğrenemezsin adını..

Yalnızlık , yalnızlıktır.. Sen olmasan da var olur, sen olsan da..

 
Toplam blog
: 112
: 512
Kayıt tarihi
: 05.08.10
 
 

Yazarım, çizerim... Hayalperestin önde gideniyim... Uykuya aşka aşık olduğumdan daha çok aşığım....