- Kategori
- Şiir
İsimsizlerin şiiri
Bir dolunay yalnızlığına bırakıyorum kendimi, her sesten ürküyorum. İçimde bir telaş, anlatamam... Sizce de fazlasıyla sessiz değil mi geceler? Fazlasıyla durgun değil mi bu çağlayan ırmak? Korkuyorum
Kıvrak bir beden ile yürümek amansız,
Basmak çıplak ayak ile insanlığın üstüne
Siyah suni bir deride kibir,
Aşınmak güneşin altında yalnızlığın üstüne.
Yalın, sağanak bir yalnızlık bu
Her damlası ıslatıyor minareyi
Dayanmış bir yaralı ceylan su içer birikintiden
fazlasıyla birikmiş gözyaşları,
Alınlarında gözyaşları döken insanlar var.
Düzenbaz döngünün monotonluğu içinde
Yağmur damlası ıslatmaz dilenen çocuğu
Gözlerinde tutuşarak yer etmiş yaşlar
Tebessümün çehresinde akmakta
çocuğun gözlerinde aşıklar.
-Erhan Korkmaz (11.06.2015)