Islanmak

Aşkın duvarları yağmur olabilmeli
Düşlere akıp ıslanabilmelisin.

Örülü hatların tutunmalarında
Yoksun kalır ellerin

Yırtılır, kesilir söküldükçe
Sızım sızım sızar, usul usulca…

İç elbisene kim dikiş tutturabilir?

Terzi de usta da kendin,
Yoksa
Nasıl çiçek toplar ellerin?

Çıplaklığına,
Aşk’ın elbisesini ört,
Farklılıkların farkındalığında

Şemsiyesiz
Islan ıslanabildiğin kadar.