İsrail'in hiddeti

1 aydır, tüm insanlığın gözleri önünde yüzlerce insan vahşice katledildi. Evet tüm insanlık. Yorumlar yapanlar, eleştirenler, İsrail'in tutumunu nefsi müdafa görenler, ama bunların hiç biri ölen çocukları, kadınları, yaşlıları ve savunmasız insanları geri getirmeyecek.

Özellikle gazetelerde boy gösteren, boynunda emziği ile vahşice katledilmiş çocuğun resmi, bende derin bir iz bıraktı. O küçücük bedenin çektiği acıyı düşünmek bile istemiyorum. Bunu yapanların, yaptıranların, onaylayanların insanlıklarından şüphe duyuyorum.

İsrail'in bahanesi, 2 askerinin kaçırılmasıydı. Peki; askerlerini o çocuklar mı kaçırdı? Öldürdüğü masum insanlar mı tehlikeydi? Neden bombalar sivil insanların tepesine yağdı?

Bunların hepsi bahaneydi bahane. Nasıl ki Amerika'nın bahanesi Irak'ta ki olmayan nükleer silahlardı, İsrail'in bahanesi de buydu. Öyle büyük bir kin ve nefretle saldırdı ki, amaç etnik kıyımdan başka bir şey değildi. Ateşkes saatinin son dakikasına kadar olanca gücüyle bomba yağdırması bunun ispatı değil midir?

Amaç başka, hesap başka. Bugün Irak, Filistin, Lübnan, yarın Suriye, İran, öbürgün neresi olacak siz düşünün...

Savaş enerji savaşı. Savaş azalan dünya kaynaklarını elde etme savaşı. Açalım artık gözlerimizi...

Ama farkında olmaları lazım, etki, tepkiyi doğurur. Kin ekersen kin biçersin. Dünya tarihinde olduğu gibi, tabiatın en vahşi yaratığı insan nesli, birbirini yok etmeye devam eder. Bugün öldürülen Lübnanlı, yarın İsrailli olur. Değişen bir şey yok. Çocuklar, kadınlar ve masum insanlar, 3-5 çıkarcının hedefleri için ölmeye devam ederler. Ve tarih tekerrür eder.