İstanbul - Güllük - Ortakent ve bir daha İstanbul!...

İstanbul, senden bilinçli olarak kaçtım ve Güllük hasretle ilk sana sarıldım.

Ortakent sırasını bekliyor; heeeyyy, Floridaaa!....

Altta terlik, şort, gerisi yok; deniz, kum, güneş ve Aşk ve Şiir!...

İstanbul yapışmış tenime, gitmek istemez; beni Güllük ile Ortakent'e bırakmamak için....Kolay kolay yakamı sana kaptırmam İstanbul; yaşasın Güllük, Ortakent!....

Güllük; hani şöyle yavaş yavaş iniyorsun ya denize doğru sıcacık düşlerle; Allah!...

Ortakent; sessizliğin ışıklı şiiri...

Doyamadım, desem, hey İstanbul çekil git benden, diye devam etsem; Güllük kal bende, Ortakent, sen olayım, haaaa!....

İstanbul, çıkış noktam, varış noktam İstanbul; n'olacak bizim sonumuz?

Güllük'ü tepeden seyrettim, Ortakent'i denizden; Bodrum, büyülü ışığıyla katıldı bana; çoğaldım. Sonra, ayrılık işte, Aşk'a veda, Şiir'e ve İstanbul!...

İstanbul kusur sende değil, senin içindeki bende.

1. Not: Yalnız geldim Güllük sana ve kalabalık geldik Bodrum, Ortakent, size ve bir kez daha İstanbul tek dönüş yaptım sana; ruhum bedenimden daha karışık.

2. Not:

Ben tatil adamıyım

kesinlikle deniz

kum güneş ve

oyun adamıyım ben

çocuk.

3. Not:

Ortakent öne çıktı

bir adım geride

durmasını bildi

Güllük ve

Bodrum ağırlığını koydu

finalde;

ama oyunumuzu bozan

İstanbul'du;

n'olacak!

Ş.Y.