İstanbul 2010 sel kenti

Başka bir kentten bahsetmiyoruz.
Burası İstanbul 2010 Avrupa Kültür başkenti.
Ekim, Kasım, Aralık.
Sadece üç ay var.
Üç ay sonra yeniden sahipleneceğimiz bir başkentimiz daha olacak.
Senelerdir üzerini boyadığımız bir kent.
Belediye seçimleri sırasında ayağı çamur içinde dolaşan Belediye Başkan adaylarını televizyonlarda izlerken de boyadık, bu haberleri unutacağımız gün olan yarından sonra da boyayacağız.
Bizim için doğruyu ret etme saati çok.
"Keşke" kelimesini de kullanacağımız bütün zamanlar bizim.
Bu zamanlarda bir türlü sahiplenemediğimiz kentlerimizle kucaklaşmayı dahi öğrenemedik.

İstanbul’da sağanak yağışın beklendiği metroloji tarafından günlerdir anons ediliyor.
Ama aşırı sağanak yağıştan sonra meydana gelen sellerde, resmi olmayan rakamlara göre, 23 kişinin öldüğü söyleniyor.
Halkalı’da ölen 7 kişi bir tekstil atölyesinde çalışan kadınlar…
İkitelli TIR garajında şimdiden 4 kişinin cesedine ulaşılmış…
Tem yolu sular altındaymış…
Fabrikalar sulara gömülmüş.
İnsanlar can pazarında…
“İnsanlar” ne nehirde ne de denizde, kentin sokaklarında boğuluyor.

Başka bir kentten bahsetmiyoruz.
Burası İstanbul.
Okulların henüz açık olmadığı kent…

Ama siz bugün… Özellikle ilköğretimin açık olduğunu düşünün,
çocuklarını bekleyen anaları, babaları düşünün.
2010 Kültür Başkenti Ajansı'na sunulan projeler arasında bu kenti bütünüyle yansıtan kaç proje var, bunu düşünün. 2010 yılında mesela, bir kültür varlığımızı, birçok insanımızla birlikte sele verdiğimizi düşünün.
Bu sudan mezarlıkları yağma edenlere insan dendiğini düşünün.
Düşünmeyenlere inat, düşünün…
Sonra, eğer bulabilirseniz, elinizi vicdanınıza koyun, ister düşünün ister düşünmeyin.