İstanbul bir nostaljidir...

Yaşlıca bir ahbabımız uzaklara dalarak eski istanbulu bize şöyle anlatıyor.... Şu anki İstanbul'umuzdan hiç memnun değil....

Bir taraftan dünyanın sayılı şehirleri arasına girerken diğer taraftan da bozulan kültürü anlatıyor.. Hani her şehrin bir hikayesi bir öyküsü vardır. Sanırım en çok öyküleri en çok hikayeleri İstanbul yaşamıştır... Soylu bir şehir İstanbul....

'' Ahh eski İstanbul ahh '' ... diyerek söze başlıyor...

1946 yıllarında böylemiydi İstanbul'umuz diyor.. Ne kebaplar vardı ne ne kebapçılar.... Ne ayaküstü cafeler ne ne aburcuburcular.... Ne bu kadar çeşitli kültür ne bu kadar sosyal hayatta farklılıklar vardı..... Her gelen kendi kültürünün yanlışını doğrusunu getirdi diyor İstanbul'a... Haksız değil tabiki bu düşüncesinde... Kimi uyum sağlayabildi kimi sağlayamadı ve çarpıklıklar düzen bozuklukları böyle meydana geldi...

Oysa göçler; belki önce kasabaya sonra büyük şehire olsaydı, şehir hayatına uyumluluk daha kolay olurdu kanımca.. Köye göre kasaba hayatı farklı, kasabaya göre şehir hayatı farklı... Yeniliklere değişikliklere adım adım alışılması gerekiyordu belkide.... Birden bire köyden şehire gelen,ayak uyduramayan boğulup kaldı buralarda.... Belki dediğim gibi olsaydı gelen aileler arasındaki eski kuşaklarla yeni nesil arasında kültür çatışmaları olmazdı..

Eskiden kebapçılar yoktu diyor ya amcamız..... Şık ağır restoranlar bulunmaktaydı.. Şuan da mevcut fakat o zaman heryer aynıydı... Oralara giderken en şık giysilerimizi giyerdik diyor..... Şimdi öylemi çul çaput, kot, kumaş, takım elbiseli hepsini birarada görmek mümkün... Biz alışık olmadığımız için garibimize gidiyor fakat yapabilecek birşeyimiz olmadığı içinde üzülüyoruz.. Uzaktan seyrediyoruz artık İstanbul'u, olanı biteni...

Yine İstanbul sokalarında gezintiye çıkmak için bile birer hanımefendi birer beyefendi şeklinde çıkılırdı diyor... Herkes birbirine saygı içerisinde selam verir gülümserdi diyor.... Ayrı bir zevkti diyor Beyoğlu sokaklarında kibar hanımların kibar beylerin şık şık dolaşması....

Hayal edebiliyormusunuz.. Ne hoş bir görüntü değilmi ? Ben yaşamak isterdim o devirlerde... Herşey kaliteli herkes hanımefendi, herkes beyefendi..... Tabi ki çok geç herşey... Gelişmenin, karmaşanın, göçün önüne geçilemiyor... Bizlerde bu kültür çeşitliliği içerinde yaşayıp gidiyoruz böyle .

Fakat İstanbul yaşamak için bizleri ne kadar zorlarsa zorlasın, İstanbul'u seven İstanbul'un havasını alan kolay kolay vazgeçemez buralardan...

Sevgilerimle,,