İstanbul’da yaşamak mı?

Bu araştırmada hane halkının aylık kira ödemesinden, kullandığı ısınma türüne, eve günlük gazete alma alışkanlığından, günlük ekmek tüketimine, kredi kartı sahipliğinden, sosyal aktivitelere katılım durumuna kadar birçok başlık yer aldı.

 

Araştırmaya göre İstanbul'da ilçeler arası farklılaşmaların, hem gelir düzeyi hem de tüketim kalıbı ve tercihleri açısından, iki farklı İstanbul'dan bahsedilebilir. Bir yanda haftada bir-iki defa et, tavuk ya da balık yiyemeyenler, yılda bir kere bile tatile gidemeyenler; öte yanda harcama kapasitesi oldukça yüksek olan bir kesim.

 

Bir yanda günde ortalama 5 ekmek tüketen Bağcılar, Avcılar, Sultanbeyli ilçeleri, öte yanda 2 ekmeğin altında günlük tüketimi olan Beşiktaş, Adalar var. Kadıköy, Beşiktaş, Şişli, Beyoğlu, Bakırköy ve Ataşehir ilçe içi farklılıkların en rahat gözlendiği ilçeler olarak göze çarpıyor. Toplumun tüketim eğiliminin geliriyle doğrudan doğruya ilişkili olmadığı ve tüketim toplumu haline dönüştüğümüzü ortaya çıkarıyor.

 

İstanbulluların yaklaşık yarısı ekonomik gerekçelerden dolayı tatil yapamıyor. Ama yüzde 50'si akıllı telefona sahip, yüzde 53'ünün evinde ise plazma ya da LCD/LED televizyon var.

 

Araştırmanın sonuçları göz önüne alındığında asgari ücret kadar konut kirası ödenmesi durumunda İstanbul'da yaşamak ısınma(yalıtım), evin küçük olması ve rutubet problemleri v.s.. çeşitli sorunları ile zor olduğu bir gerçek.

 

*****

 

''Şimdi istanbul’da olmak vardı... Püfür püfür bir vapurun yan tarafında

Şuanda istanbul’da olmak vardı ... Yeni cami de mısır atmak kuşlara

Köprüde balık ekmek yemek... Dolmuşa hadi gidelim demek

Ver elini yenikapı ver elini bebek,tarabya... Şuanda oralarda olmak vardı ya

Şimdi istanbul’da olmak vardı ... Boğazda köhne bir iskelenin yamacında

Tabakta kavun peynir... Kadehte buz gibi rakı

Dilimde yarı acı yarı tatlı bir şarkı... Şuanda istanbul’da olmak vardı.'' derken.

Hangisi daha zordur  İstanbul’dan uzak olmak mı,  İstanbul’da yaşamak mı?