İstanbul’dan Kars’ a düğüne gidilir mi?

Bizim insanımız maalesef aç karnını doyuramaz ama kuyruğu dik tutar; değil İstanbul’dan Kars’a, Almanya’dan, Amerika’dan bile düğün için gelir. Para onun, keyif onun isterse gider ama hele de kış günü ta İstanbullardan kalkıp, çoluk çocuk bir düğün için ülkenin bir başına gitmenin akılla izah edilecek yönü yoktur.

Düğün bizimse mecburuz da çok büyük külfet ve gerekçesi ne olursa olsun hiç mantıklı değil. Almanya’daki Ağabey olmasa Zeynep kızın düğünü olmaz mı yani? Hadi Almanya’daki ağabeyin parası vardır, altında uçak; ya peki İstanbul’da asgari ücrete çalışan Zeynep kızın Hasan amcası ne yapacak?

Her şey el ne der meselesi değil mi? Zeynep kızın da boynu bükük kalırmış. Peki ya ayda 800 lirayla evini geçindiremeyen dört çocuk babası Hasan amcanın boynu bükük değil mi? Gitmese olmaz. Gitse neyle nasıl gidecek. Hani bir başına olsa neyse ne. Düğün bu, karıyı çoluğu çocuğu toplayacak. Otobüsler 6 yaşından yukarıya bilet istiyor. Allah versin dört tane bizde. Hepsi de kaşık düşmanı, işsiz güçsüz yani.

Zeynep kız da her gün evlenmiyor da yeğen bir tane değil ki. 5 nüfus git gel takı falan 2 milyardan aşağı kurtarmaz. Hasan amcanın üç aylık maaşı, nasıl verir. Çoluk çocuk İstanbullarda acından ölür valla!

Kimin umurunda. Töreymiş. Hiç olur muymuş? El ne dermiş. İstanbul’daki Hasan amca, Almanya’daki dayı, Amerika’daki yeğen sizler gelecek deyince mecburen gelir. Peki, Zeynep kızın İstanbul’daki asgari ücretli gariban Hasan amcası düğüne isteyerek mi geliyordur? Çektiği eziyet bir yana ayda 800 lira alan bu adam düğüne gidebilmek için 2000 lira harcamak zorunda. Yani neredeyse üç aylığı. Nereden alacak ayrı konu bulsa bile üç ay aç kalacak ya da bankalara borçlanacak. Peki, Zeynep kızın başka amcaları, dayıları, abi ve ablaları düğüne gelirken hani durumu iyi olmadığı için Hasan amcaya “sen gelme” deseler.

İşte insan olabilmek buradan başlıyor, halden anlamak lazım. Maksat kalabalık olmaksa düğün bu, herkes gelir nasılsa kalabalık olur. Zeynep kız da daha sonra bir yolunu bulur Hasan amcasının elini öper. Burada insanlığı yapacak olan düğün sahibidir; yani Zeynep kızın anne babası. Töreymiş, çevreymiş aldırmayacaklar. Durumu iyi olan Amerika’daysa da gelsin. Atlasın uçağa gelsin nolur ki. Ama nolur gariban Hasan amcaları düğüne getirmeyelim.

Keza cenaze… Ölmüş napalım, Allah rahmet eylesin. Anan babansa, kimsesi yoksa mecbur gideceksin ama işte akraba, amcan dayın. Başında birileri var. Cenazesi yerde kalmaz. İzmir’deki yaşlı abla da gelmeyiversin nolur ki. Kelliği kefenliği üç kuruş bağ kur maaşını yola verip bu ihtiyar haliyle kış günü ta ülkenin bir başına abisinin cenazesine mi gelsin! Bakın tek kardeşse gidecek. Ama diğer kardeşler oradaysa bu ihtiyar kadın da gitmeyiversin.