İstanbul İlkÖğretmen Okulu Mezunları'nın 40. Yıl Buluşması

Ortaköylüler Çapa'da

İstanbul İlköğretmen Okulu Mezunları 23 Mayıs'ta bir arada.

70 mezunları için 40. yıl buluşması. 69 mezunlarına 41 kere maşaalah

Delikanlılıktan doğan asırlık çınarlar. Tertemiz duygular özleme dönüşünce kavuşmalar kaçınılmaz oluyor. İletişimin bu denli hızlı olduğu günümüzde bir araya gelmeler için harcanan zaman dilimi altmışlı yıllarda sılaya gönderilen mektupların yanıtları beklenirken harcanan zamanla kıyas götürür mü hiç? Üç aylarca beklenen mektupların yanıtları yaşlı gözlerle battaniyelerin altında gizli gizli okunurken duyulan yürek sızısını unutmak mümkün mü? O günlerde anne babaya duyulan özlem, kırk yıl sonra zaman zaman kırılan kalpler, kısa da olsa oluşan küskünlükler, dargınlıklar kırgınlıklara rağmen arkadaşlara duyulur oldu.

Yirmi üç mayıs günü özlem dolu kucaklaşmaların duygulu anların dorukta yaşanacağı hasret yüklü buluşmaların zaman zaman şaşkınlığa dönüşmeyeceğini kim iddia edebilir? Bir rüya gibi gelip geçeceği, zaman azlığından kaynaklı yakınmaların yoğun yaşanacağı duygulu, gülme ile ağlamanın analizini yapabilecek ruhbilimci uzmanlara ihtiyaç duyulacağının kaçınılmaz olduğu anlar.

Çapa, Ortaköy yine Çapa. Değişen sadece semt adı. “Öğretmen Okulu” her iki semtin de sonunda gururla yerini almada ısrarlı. Mekanlar değişse de, yetişmede nitelik alabildiğine.. Bir kurum düşünün . Hele bu kurum bir eğitim kurumu ve de “Öğretmen” yetiştiren bir eğitim kurumu. Öğretmeni seçme, öğrencisi seçme ise ortaya çıkacak ürünün niteliğini tartışmaya gerek var mı?

“İstanbul İlköğretmen Okulu Mezunları Grubu” Bu grup daha nice kırk yıllar sonra yaşama sevincinin, hümanizmin, insanca yaşamanın, yardımlaşmanın, öğretmenlik formasyonunun, sanatın, bilimin ve kültürel sentezin nüvesini aldığı mekanda yani şimdiki adıyla Çapa Anadolu Öğretmen Lisesi’nde 23 Mayıs 2010 pazar günü buluşuyor.

Aralarında on yıllar, belki de yüzyıllar sonra geride bırakacaklarıyla adlarından söz edileceklerin de bulunduğu öğretmen, doktor, hakim, savcı, alanlarında profesör, doçent, sanatçı, ressam ve bilim adamının bulunduğu gruba özenmemek, aralarında mazeretleri gereği bulunamamak kadar zor bir şey olabilir mi? Burunlarda tüten özlemi, kırk yıl sonra buluşabilmenin heyecanını yaşayamamak, yaşamlarını kaybedenlere duyulan burukluğu hissetmemek ve de her şeyden önemlisi o günlere o günlerin kahramanlarıyla gidememek. Çok zor çoooooook.

Herkes herkesle gururla ve onurla kucaklaşsın. Bu kucaklaşmalar hakedilen kucaklaşmalardır.

İstanbul İlköğretmen Okulu'nun yetiştirdiği resim sanatçılarından Sefer Öztürk'ün küratörlüğünde, gerçekleşecek bir günlük resim sergisiyle de taçlandırılacak olan grup buluşması, bir dahaki baharda tekrar buluşmak dilekleri kucaklaşmalarıyla son bulacak.

Bu okullar kapanmamalıydı. Kapattırılmamalıydı. YÖK’ün öğretmen yetiştiremediğinin canlı tanıklarıyız.

Bizleri yetiştiren siz öğretmenlerin öğretmenleri! Ellerinizden öpüyoruz. . Bizler sizlerin eserleri olarak sizlerle ne kadar övünsek azdır. Bu okulların mezunu olmak övünç kaynağımızdır.

Toparlayıcılığı nedeniyle, sevgili Selçuk Gazioğlu'nu, olağanüstü çabasını ve tükenmeyen enerjisini takdir etmemek olası değil.

Enerjiniz tükenmesin sevgili Gazioğlu ve grubun diğer yöneticileri!

http://sizdensize.milliyet.com.tr/mehmetkapcak.com/

http://www.photoshopmagazin.com/mk00230023/portfolyo/43267