İstanbul ölürüm

“Bir kenti sevmek, bir insanı sevmekle başlar.” 

-I- 

Bu kente yağmur yağar,  

Ben İstanbul ağlarım. 

Zehirlenir yaşam hasret serzenişlerinde… 

Gecikmiş mutluluklar için,  

Yollara taşınır gözler. 

Bu kente yağmur yağar,  

Ben İstanbul ağlarım. 

-II- 

Kapanınca gözlerim,  

Ruhumu İstanbul’da bulurum. 

Bir güvercin olurum Sultanahmet’te,  

Sen gelip, bir kap aşk sunarsın ellerinle… 

Bir niyet tavşanı olurum Eminönü’nde,  

Her niyette, kendimi sunarım ellerine… 

Kapanınca gözlerim,  

Ben İstanbul olurum. 

Poyrazınla sardığında beni,  

Ey sevgili! 

Bir tek sana fetih olurum… 

Duygu Oruç