Istanbul-Tallahassee Hattında Yolculuk

Bir onceki yazimda Burcu Goker'in Lawrence Universi'tesindeki egitimi bitirip Calgary Universite'sine master egitimine gidis asamasinda oldugunda kalmistik. Bugun olaylari biraz orada birakip bugune donmek istiyorum. Daha sonra kaldigimiz yerden devam edecegim.

Bu Aralik'ta Burcu'nun noel tatili sebebiyle Turkiye'ye geldigini ve bu tatilden istifade ederek Mayis 2012 Turkiye konser turnesinin basinda tanitimini da yapacagini daha onceki yazilarimda yazmistim. Bu uc haftalik surec cok cabuk gecti. Televizyon, radyo programlari, gazete roportajlari derken arada bir de zamansiz ve ani bir yakin akraba vefati eklenince Burcu Turkiye'ye geldigini anlamadi bile. Nihayet gecen Cuma gunu  Burcu ile beraber Florida Tallahasssee 'ye dogru yola ciktik. Burcu bu sefer benim de gelmemi istemisti ve ben onu kiramazdim. Hem zaten uc haftada ozlemimiz bitmemisti ki. Cuma sabahi saat 11 de T.H.Y Washington ucagi ile baslayacak yolculugumuz cok uzun surecekti saniyorduk ama sonunda bircok terslikle yolculugun sandigimizdan da uzun surdugunu gorduk. Planlanan yolculugumuz Istanbul, Washington, Charlotte, Tallahassee olarak devam edecekti. Washington ve Charlotte'de iki degisim yapacaktik. Washington'dan Amerika'ya giris yapacaktik. Bu aralardaki surelerimiz  2 ser saat kadardi. Daha onceki deneyimlerimden de aklimda kaldigina gore bizi zor bir yolculuk bekliyordu. Zaten saat  11deki T.H.Y ucagina Ataturk Hava Limanina ulasmak icin Anadolu yakasindaki evimizden sabah 6 da cikmistik. Benim cok genc olmadigim dusunulurse bu yolculugun ne kadar yorucu olacagini daha basindan itibaren kestirebilirsiniz. Neden gidiyordum. Bunu bana Istanbul'da bircok kisi sordu. Burcu gelmisti ve ozlem gidermistik. Ben biraz daha Burcu ile beraber olmak istiyordum. Ayrica cok yogun programi oldugunu bildigimden ona burada yardim etmek amacinda idim. Biliyordumki calismalar arasinda en cok yemek yemeyi erteliyor. Onu beslemek, problemlerini paylasmak istiyordum. Anne olanlar beni cok iyi anlarlar. Ayrica Burcu ile sohbet etmek, ona hem dert ortagi olmak, hem de yazilarim icin ondan bilgi toplamak amacinda idim. Kisacasi gezme amaci hic olmayan bir yolculuga cikiyordum.

Washington ucagi 11 saat 45 dakika surecekti. Ama daha Ataturk Hava Limaninda kalkis yogunlugu sebebiyle 2 saat tehir yapti. Bu gecikmeyi kapatmasina imkan yoktu. Bir sonraki ucagi daha simdiden kacirmistik. Ama ucak inene kadar yapacak hic bir sey yoktu ve biz ucaktaki bur surenin keyfini cikartmak zorunda idik. Millerimiz de yeterli olmadigi icin bu sefer Business clasda gidemiyorduk. Ekonomi sinifinin her ne kadar yeni ucaklarda rahat oldugu soylense de ozellikle benim gibi kilolu kisiler icin epey sikintili oldugu kesin. Kisacasi 14 saat ucakta Burcu ile sohbet edip iki tane sonunda her nedense hep kadinlarin oldugu iki Turk filmi seyrederek , yiyerek vakit gecirdik. Washingtona indigimizde bizi Charlotte'ye goturecek ucak kalkmisti bile. Biz daha Amerika'ya giris yapacak, dis hatlardan ic hatlara gececek ve yeni ucak ayarlayacaktik, 24 saatlik uykusuzlugun ve uzun bir ucak yolculugunun verdigi bitkinlikle Amerikan polisine niye Amerika'ya geldigimin izahini nasil yaptim hatirlamiyorum. Gumruk gecisleri ve bagajlarimizin  alinmasindan sonra havaalaninda zorlu bir kosmaca basladi. Onde Burcu ve elinde 3 buyuk bavulun yuklu oldugu araba, sirtinda kemani, elinde kabin bagaji, arkada ben dis hatlardan T.H.Y  kontuarina dogru uzun bir kosu. Nihayet kontuara vardigimizda son derece anlayisli ve yardim sever personel bizi biraz rahatlatti. Bir saat sonraki Charlotte ucagina binbir zorlukla iki kisilik yer ayarlanip ucus kartlarimizi aldiktan sonra bu sefer  ic hatlarda Charlotta ucusunun olacagi kapiya dogru bir kosu basladi bizde. Gene onde Burcu arkada ben kosuyorduk ve ben durmadan ben niye geldim, bunun bir de donusu var, ben nasil tek basima donecegim diye durmadan soyleniyordum. Charlotte ucusunun yapilacagi kapiya gelince biraz dinlenmek icin oturduk. Birden yanimda Turkce konusmalar duydum. Hemen ilgilenince yanimizdaki genclerin ogrenci olduklarini, Amerika'nin cesitli Universitelerine okumak icin geldiklerini iclerinden bir genc kizin da bizimle ayni yola gidecegini ve devlet burslusu olarak Florida Stade Universitesine master yapmaya geldigini ogrendik. Ayni kaderi paylasan uc kisi olmustuk. Bu arada karnimiz cok acikmisti. Burcucuk hemen ucagin binisine 5 dakika kala kosarak bir burgerci buldu ve yiyecek bir seyler aldi. Bizi goren Burcu da acligini hatirlamis olmali ki o da ayni sekilde kosup yiyecek bir seyler aldi. O kadar yorgundum ki Washington-Charlotte ucaginda kendimi kaybetmis ve bayilmisim. Ben ki ses ve isik olan hicbir yerde uyuyamam. Nasil uyudum hatirlamiyorum. 1.30  saatlik bir yolculuktan sonra Charlotte hava alanina indigimizde bu seferde Tallahasseee ucaginin kalkacagi kapiya dogru bir kosuya basladik. Cunku kalkisa az zaman vardi ve bu ucagi kacirmamamiz gerekiyordu. Kapimizi bulup ucaga oturdugumuzda artik son asamada olmanin verdigi huzur ve guvenle eve varinca neler yapacagimizin dusuncesine dalmistik ki birden bir anonsla irkildik. Tallahasseee' de olan asiri sis sebebiyle bu geceki ucus iptal edilmisti. Ertesi sabah 9.30 kadar Charlotte kalmak zorunda idik. Iki Burcu ve ben havaalaninin tenha ve sessiz girisinde otururken bu gece nasil dayanacagimizi dusunuyorduk. Artik dayanacak gucumuz kalmamisti. Ertesi sabaha kadar alanda sandalye uzerinde oturamazdik. Burcu hemen havaalanindaki yetkililerden yakin otel isimleri aldi ve otellere telefon etmeye basladi. Burcu'nun yogun cabasi ile kisa surede otel bulundu ve bu sefer biz alan icinde bizi otele goturmek uzere gelip alacak otel arabasina ulasmak icin soylenen kapiya ulasma kosusuna basladik. Otele geldigimizde vakit geceyarisini bulmustu. Anahtarlarimizi nasil aldik, nasil yattik ve nasil uyuduk hic hatirlamiyorum. Sabah 7 de kahvaltida bulustugumuzda ucumuz de dinlenmis gorunuyorduk. Artik yolumuzun sonuna yaklasmistik. Gene otel arabasi, gene alanda kosusma ve Tallahassee ucagina binis ve Tallahassee'ye varis. Alandan cikip eve gidecegimiz arabaya binerken diger Burcu ile vedalastik. 36 saatlik uzun bir yolculuktan sonra ki bunun yarisini birbirimizi taniyarak beraber yapmistik, varacagimiz son noktaya varmistik. Bu vedalasma sirasinda dikkatimi ceken iki genc  Burcu'nun ve benim fazla yorgun ve bezgin gorunmememizdi. Zira bir zoru basarmis ,sadece bu yolculugu gerceklestirerek ne kadar guclu oldugumuzu ispatlamistik.

Bugun diger ogrenci kizimiz Burcu Izci  ile ben ve Burcu Goker ogle tatilinde bulustuk. Iki Burcu da cok dinlenmis ve sakin  gozukuyordu. Ben inaniyorum ki Istanbul-Tallahassee hattinda gosterdikleri gucu hayatlarinin her doneminde gosterecekler.