İstanbul yazıları- 8 Güzel aylar zamanı

İstanbul'da dolunay mehtaplarının en güzel olduğu ay mayıs ayıdır. Baharın bu en güzel deminde gökteki ay da cümle alemdeki bahar sevincine katılmak istermiş gibi büyür, güzelleşir ve İstanbul gecelerine değişik bir zerafet, bambaşka bir efsun katar. Mehtap dediğimiz bu gece şenliği belki de en güzel Heybeliada önlerinde yaşandığı için o ünlü "Biz her gece Heybeli'de mehtaba çıkardık" şarkısına konu olmuştur. Bir yönüyle İstanbul şairi olan üstad Necip Fazıl da "Canım İstanbul " adlı şiirinde;

Çiçeği altın yıldız, suyu telli pulludur,

Ay ve güneş, ezelden iki İstanbulludur.

diyerek ezelden İstanbullu saydığı ay, kendi şehri için neler yapmaz ki? Benim güzel aylar zamanı olarak tanımladığım mayıs ayında mehtabın en güzel yaşandığı semtlerden biri de Koşuyolu'dur. Son yıllarda alabildiğine hızlanan betonlaşmaya rağmen hâlâ yeşil kalabilen ve bir tarafında Validebağ, diğer tarafında Karacaahmet gibi iki büyük yeşil vaha arasında yer alan Koşuyolu; güzel aylar zamanında bambaşka bir güzelliğe bürünür. Önce sofra büyüklüğünde doğan ay; giderek yükselirken bir yandan da küçülür ama soluk ışıklarıyla geceye can vermeyi de ihmal etmez. Gökyüzünü ışıklandırır, sokaklardan, ağaçlardan pencerelere akseder, odalarımıza kadar girer. Bazen ışıkları söndürür, Heybeli'de mehtaba çıkanların duygularını hissetmek isteriz.

Gecenin ilerleyen saatlerinde kuzeye doğru kıvrılıp gözden kaybolurken biliriz ki, yarın gene gelecektir. Çünkü hiç bitmesini istemedeiğimiz mayıs ayı hâlâ devam etmektedir.