İşte o an dursa zaman

Hani

tuzlu, tuzlu kokar ya deniz..

Kenarına uzandığın kıyının

esrârı vurur ya yüzüne.

Ilık, ılık esen rüzgarlâ

sen dokunursun ya yanaklarıma

sonra, dudaklarım dudaklarını

bulur ya iştahla.

Tenim ısınır ya dokunuşlarınla

alev, alev yanar ya avuçlarım

titrer ya bacaklarım.

Arzunun

sonsuz hazzını

yaşar ya duygularım.

İşte o an

dursa zaman.

Dursa da 'hiç geçmese' dediğim andır.

Bir yerlere yazsam

bu zaman dilimini

yazsam da hep kalsa

satırlarda sayfalarda.

Bari orada

sonsuza dek ikimizin adına YAŞASA.

İstanbul.