İşte öylesine bir maçtı

Bugün yarı finale çıkmak için Bursaspor’la karşı karşıya geliyoruz. İlk maçı 1-0 kazanmıştık. İkinci maç Bursa’da. Eve geç gelmem ve yemek yememden dolayı ilk yarısınız izleyemiyorum. O kadar da önemli değil diyorum. Herhalde maç 0-0’dır diye aklımca geçiriyordum. Maçın 2. yarısını izlemek için maçları izlediğim mekâna vardığımda oradakiler benim geldiğini görür görmez skoru patlattılar. 3-0 gaibiz diye. İnanamadım doğrusu üstelikte bir golümüzü Güiza atmış.

Bak istenildikten sonra oluyormuş.

Ben yine inanamadım 3-0’lık skora. Mağlup olacağımızı düşünebilirim de hem deplasman da 3-0’lık galibiyete inancımız yok gibiydi. Ancak golleri televizyondan ikinci devre başlamadan önce izleyince ve ekranın sağ üst kösesinde skoru görünce galip olduğumuzu anladım.

Bugün maçın 2. yarısını izlememe rağmen bu bloğu yazmayı düşünmüyordum şahsen. Beni yazmayı iten sebeplerin başında Fenerbahçe’nin ilk yarıda bulduğu 3 goldü. Bu 3 golü rölantiye alan Fenerbahçe’den 2. yarıda gol beklemek yanlış olurdu.

Geriye çekilen Fenerbahçe ne solsa ben eğlendim ama iyi mücadele edeyim ve futbolseverlerden alkış alayım diyen bir Bursaspor izledik 2. yarı boyunca. Fenerbahçe’yi sahadan adeta sildiler.

Şimdi düşünmek lazım. Fenerbahçe’yi değiştiren etken neydi ilk yarıda? Arogenes mi ya da futbolcular mıydı? Ellerine zehirli değnek mi değmişti yoksa.

Kendi sahasında zor gol bulan bir Fenerbahçe deplasman da 45 dakika da bulduğu 3 gol beni de şaşırtmıştı.

Diyeceğim o ki böyle skorları lig maçlarında bulabilecek miyiz?

Daha önemlisi 26 yıl mı oldu ne? Lig’de en az ikinci olalım ve de yeni adıyla Fortis Türkiye Kupasını alalım.

Alalım artık.