İşte Yunalılar işte bizler

Hiç bir şey göründüğü gibi değil uzaktan konuşması bedava. Her şeyi gidip görmek, hissetmek, tutmak, yaşamak lazım. Önyargılarımın yıkıldığını çok kereler yaşadım ve her seferinde de tekrar tekrar şaşırıyorum. Yunanistan’a gidip görmek beni yine benzer şekilde şaşırttı.

Ben onların bize düşman olduklarını bizi sevmediklerini düşünürken meğerse akrabaymışız. Onlar bizden fazlasıyla haberdar ve bizlerle hiçbir problemleri yok, tüm gezimiz boyunca bunun aksini bize hiç yaşatmadılar. Hepsinin büyükbabası veya büyükannesi Samsunlu veya İzmir’den gelmiş Atina’ya kadar herkesle akraba çıktık. Yaşlılar Türkçe biliyor, gençler bile Türkçe konuştuğumuzu anlıyor. İnsan akrabasına ne kadar düşman olabilir ki.

İçlerinde Kıbrıs savaşını görenler var ve topraklarımızı elimizden aldınız dediklerini duydum ama sanki bunun için kin beslemeye hacet duymuyorlar. Bir de Grek kahvesi ve Türk kahvesi adına yine o yıllardan kalma bir Yunan amcayla iddialaşmamız dışında hep dostluk sevgi ve sıcaklık hissettik. Bunun yanında dünya uygarlığının merkezi olma geçmişleriyle de ilgilenmiyorlar. Bunu da geride bırakmışlar o geçmişe sahip çıkmak gibi bir hırsları ve hevesleri yok, bugüne bakıyorlar. Atina’ya kadar hiç polis görmediğimizi fark ettik. Gerçi Atina çok karışık, kozmopolit ve göç almış tipik bir büyük kent.

Ben orada tüm dertlerimden ve sıkıntılarımdan kurtuldum. İnsanlar o kadar rahat ve relaks ki bence bunu onlardan öğrenmeliyiz. Hatta tüm dünya bunu öğrenmeli. Ülkelerinin krizde olma yükünü ve acısını gerginliğini kendilerine yaşatmıyorlar. Bankalarla işleri yok, kredi kartı asla kullanmıyorlar. Hatta öyle ki bankalar öğleden sonra çalışmıyorlar bile. Yemek, içmek, müzik ve aşk insanları. Para kazanmak adına bir şeyi, bir yerden bir yere kaldırmıyorlar. Hani buraya turistler ilgi gösteriyorlar, şöyle böyle yapsak da para kazansak düşüncesi taşımıyorlar. Tabi buna dünya ülkelerinden -evin küçük çocuğu muamelesiyle -gördükleri yardımlar etken olabilir ayrıca Akdeniz iklimi topraklar bolluk bereketli, her şey bol yemekler lezzetli ve oldukça ucuz.

Bizlere sempati duymalarının bir sebebi de Türk dizilerinden tanıyor olmaları. Özellikle “Muhteşem Süleyman” dizisini çok seviyorlar ve asla kaçırmıyorlarmış, kendileri anlatıyorlar. Onlarla benzediğimiz bir gerçek; tiplerimiz, davranışlarımız çok benziyor. Türk halkını yabancı bir turist gözüyle seyrediyor gibi oldum. Gerçi İspanyollarla ve İtalyanlarla da benziyoruz ama Yunanlılarla kardeş gibiyiz. Anlayacağınız kendimizi çok da yabancı bir ülkedeymişiz gibi hissetmedik. Ama çok büyük bir fark vardı ki bizim gibi gergin ve sinirli değillerdi.

Umarım Yunanistan ve Türkiye arasında dostluk ilişkileri artar ve daha da yakınlaşır, bu kardeşliğin tadını çıkarırız.