İstediğimiz Şey Tek Taş Yüzükler ya da Pırlanta Takılar Değil

Tek isteğimiz huzurlu ve mutlu bir yaşam. Zaten canımız yeterince yanıyor ilk günden beri. 

‘Kadın’ damgasını yediğimiz ilk yıllardan beri biz hep sevilmeyen- beğenilmeyen, ne yapsa yaranamayan olmuşuz zaten.

Adem’e elma ikram edip, meyveyi onunla paylaştığından beri kadının her yaptığı kabahat!

“Namus” kavramı bile kadınla anılır da erkekle anılmaz nedense! Kadın namussuz oluyor da erkeğin namussuzu olmuyor mu? Erkek karısını bir kadınla aldattığında aldatma aracı kadın günahkar da aldatan erkek masum ve namuslu mu?  Sözler verip, vaatlerde bulunup, seviyor görünüp de madden, manen, bedenen kadını kullanıp, sömüren erkek de “namussuz “sayılmıyor mu?

Yok! Bu dünyada kadına rahat, huzur yok. Ne yapsa göze batıyor. Gülse kabahat, özgürce istediğini giyse yine kabahat. Sevse suç. Sevilse yine suç.

Bu dünya kadının mutlu olamayacağı bir dünya. Boşuna mutluluk arayışımız. Gittikçe daha çok canımız yanıyor, gittikçe daha çok can veriyoruz.

Ne sıkıntılar azalıyor, ne mutluluklar çoğalıyor. Her gün gözyaşı, her gün özlem.

Hiç büyümemek istiyor insan. Hep çocuk kalmak. Hep çocuk masumiyeti ile gülmek. Seni koruyacak anne- babanın kolu kanadı altında yaşayıp gitmek. Hiçbir kötünün ve kötülüğün sana dokunmayacağını bilerek yaşamak..

Kadın kötü, kadın ahlaksız, kadın aptal! Akıllı olanını da, para kazananı da,  hizmet edenini de, çocuk verenini de sevemeyen erkekler var artık.

Genç kızlar çok saf. Parçalanan ailelerin sevgiye aç yetişen kızları, bir erkekte sevgi bulma umuduyla hatalı adımlar atıyorlar.  Her gün gazetelerin 3. Sayfalarında sevdiği tarafından öldürülen bir genç kızın öyküsü var.

Sevmek, öldürülmek midir? Sevgi ölüm müdür? Ya canının ya duygularının öldürülmesi mi gerekir kadınsan?

Sevmek- sevilmek bu dünyada hayal galiba? Ne tek taşlar, ne pırlantalar, ne arabalar sizin alkolünüzü, cehaletinizi, şiddetinizi, kabalığınızı yok edebilir. Bizim tek istediğimiz huzurla yaşamak. Sevgimize karşılık görmek.  Bunu yapamıyorsanız paranız da sizin olsun, sıfatınız da, erkekliğiniz de.

Yazık bu kadınlara! Yazık bu kızlara! Her gün “bu sefer sıra kimde?” diyerek ölümleri beklenen kadınlar olduk. Hediyeleriniz de paranız da sizin olsun. Sevginizi de istemiyoruz artık. Bırakın canımız ve sevdiklerimiz bize kalsın.