İstibdat (Baskı)- Obstrüksiyon (Engelleme)- Men (Yasak)

Dünya tarihi içerisinde, her ülkede ve her yönetimde gerekli-gereksiz, anlamlı-anlamsız yasaklar, yasaklar, yasaklar…Ve sonunda mutlaka geçersiz kalan yasaklar.

Hitler’in Eğitim Ve Propaganda Bakanı J. Goebbles 1933 yılında, Berlin Opera Meydanı’nda toplulukla birlikte, üst üste yığılmış yirmi bin kitabı ateşe verirken, gerekçe olarak şöyle diyordu:

“Yozlaşmaya ve ahlaki çöküşe son vermek, disiplini ailede ve devlette hakim kılmak, ahlakı yerleştirmek için bu rezil kitapları alevlere teslim ediyorum.”

Bu trajikomik örnek bile yasakların anlamsızlığını ifade etmeye yeter. Zira, Goebbles lanetle anılırken o kitaplar hep var oldu. Birçoğu onlarca dilde milyonlarca kişiye ulaştı, okundu.

Bizim tarihimizde de geçmişten bu güne binlerce yasak örneği mevcut. Gazetelerden öğrendiğimize göre şu anda bile otuz bin site, film ve kitap yasaklıymış.

Sonunda her zaman hükümsüz kalan yasakların gerekçesi hep aynı, “ahlak, gelenekler, kurallar, inanç, milli menfaat vs,vs.”

Matbaanın Osmanlıya iki yüz elli yıl geç gelmesi de aynı argüman sonucudur.

Ama yasaklar en ağır dönemler dahil, bu güne kadar kimseye ve hiçbir yönetime fayda sağlamamış. Tam tersine halka zarar vermiş, ülkenin uluslararası değerini aşağı çekmiş.

Ve problemleri de ortadan kaldıramamış; sonunda kendisi yok olmuş.

Demokrasinin temelinde özgürlükler vardır. Farklılıkların kendini ifade etmesi vardır.

Ve bakıldığında demokrasinin tam olarak oturmadığı ülkeler, yasaklar konusunda liste başı.

Sanatın, bilimin, kültürün ve hatta ekonominin gelişmesinin önünde de engeldir, yasaklar.

Artık yaşadığımız bilimin ve bilişimin hakim olduğu zaman diliminde, bazı yasaklar hemen ters tepiyor ve kolay aşılıyor. Twwitter yasağında olduğu gibi..

İnsanlar; hassasiyetlerine, özgürlüklerine, özel yaşamlarına dokunan, kendisiyle ilgili sormadan kararlar alan yönetimlere direnç geliştirirler.

Ve…                                                                  

Tepkisellik doğurur, yasaklar.

Bilgi alma, verme, yayma engelidir.

Saklanan bir şeyler olduğunu düşündürtür, şüphe çeker, merak uyandırır.

Keyfilik vardır, farklı düşüncelere sağırlık vardır.

Çözüm değil sorun yaratmaktır.

Uygar dünya içinde imaj zedeler, çaresizliği ifade eder, ters de teper.

Yasaklar aynı zamanda umutsuzluk, yılgınlık yaratır.

İfade etme korkusu yaşatır; oto sansüre yol açar

Otoriter eğilimli yönetimler daha sık başvuruyorlar bu yönteme.                                                                       

Oysa yasakladıkça hızla eskidiklerini unutuyorlar.