Mlliyet Milliyet Blog Milliyet Blog
 
Facebook Connect
Blog Kategorileri
 

21 Ocak '14

 
Kategori
Çalışma Yaşamı
 

İstifa ettim

İstifa ettim
 

Uzun yıllar sonra ilk kez evdeyim. 19 yıl.. Dile kolay 19 yıl boyunca dur durak bilmeden çalış, çalış, çalış...

Çalışmayı seviyorum da, çalışıyor olmanın en üzücü yanı; çocuğumun tam bana ihtiyacı olduğu dönemlerde yanında olamamak... Aklımın bir yarısı hep çocuğumda olarak çalışmak. Hasta veya başka bir nedenle bir telefon geldiğinde elim ayağıma dolaşmış vaziyette apar topar eve koşturmak.. "İzin verirler mi acaba" duygusu ile "işin canı cehenneme" duygusu arasında gidip gelmek... Benim gibi çalışmak zorunda olan tüm anneler için geçerlidir sanırım bu yazdıklarım...

Sonra, çalışırken hiç gelmeyecek sandığınız o gün gelir, emekli oluverirsiniz. Nihayet çocuğumun yanında olabileceğim diye düşünüp sevinmek istersiniz değil mi ama sevinemezsiniz çünkü çocuğunuz artık büyümüş, delikanlı ya da genç kız olmuş ve size çok da ihtiyacı kalmamıştır. En azından çocukken olduğu kadar.. O yüzden içinizde bir yer daima acır küçükken yanında olamadığınızdan..

Evet evdeyim, ama ben henüz emekli olamadım :) Malum emekli olabilmek için bir de yaş var doldurmamız gereken.. Bankadaki işimden istifa ederek ayrıldım. Kendi isteğimle... Çalışmadan böyle evde oturmak çok uzun sürmeyecek belki, yani umarım sürmez, ama 10 ya da 15 gün bile olsa yıllık izinde değil de, süresiz izinde olduğumu bilmek bile büyük bir rahatlama hissi verdi bana..

İnanın bana sektörün en yıpratıcı ve en katlanılması zor işi oldu artık bankacılık.. Bedenen ve ruhen.. Dışarıdan bakıldığı ya da pek çok insanın sandığı gibi rahat, çalışanların işini yapıp parasını aldığı ve evine gittiği bir iş asla değil.. Şubelerimiz 17:00 de müşterilere kapısını kaparken, çalışanlar şubeden en erken 19:30-20.00 gibi çıkıp, 21:00-22.00 gibi evde oluyorlar... Düşünün ki özellikle anneler için ne kadar zor şartlar.. Eş, çocuk, yemek, ders, oyun vs.. hangi vakitte hangi biri halledilecek ?

İşte 10 yılımı şubelerde, geri kalanını da Genel Müdürlükte çalışarak geçirmiş biri olarak ben de, özellikle beynen ve ruhen o kadar yorulmuş ve yıpranmışım ki.. Kendimi tuhaf bir biçimde hafiflemiş hissediyorum.. Ve yine bankaya dönmeyeceğimi, bir bankada çalışmayacağımı bilmek bile rahatlatıyor beni...

Ama diğer yandan çalıştığım müdürler, yöneticiler, üst yöneticiler tarafından çalışması beğenilen ve takdir edilen biri olmak ayrı bir onur veriyor bana.. Nitekim aslında bunca yıldan sonra böyle rahatlıkla istifa etmemin bir sebebidir bu biraz da.. Bankamızın sahip olduğu başka bir kurumda aynı yönetici ve üst yöneticilerle çalışmaya devam edecek olmam... Böyle bir teklifin yapılması da mutluluk verici..

Benim gibi, uzun yıllardan sonra işinden ayrılıp yeni bir işe başlayacak herkese bol şans diliyorum.

Hepimiz için hayırlısı ne ise, o olsun...

 

Esen kalın.

 

 

 
Toplam blog
: 38
: 1605
Kayıt tarihi
: 10.08.11
 
 

İstanbul doğumluyum. İçimden geldiğinde yazmak ve yazılarımı sizlerle paylaşmak için buradayım.  ..