İt ulumalarında dolunaydan sızan kurgular!

Doğruları asarız, yanlışları satarız dizerek tezgaha…

Yolumuzdaki dümdüz çıkışları yok sayarken,

en engebeli,
en içinden çıkılmaz ve de kördüğüm rampalardadır adımlarımız.

Güzel olanı,
Yıldız, yıldız koparırız dalından,
Dibini kurutana kadar hırpalarız umuda dair en körpe fidanları.

Beyazları koparır atarız,
Severiz gri formatları.
Sisli puslu akşam karanlıklarında,
it ulumalarına teslimdir ak sabahlar.

Nerede bir düzgün insan görsek,
mayınlarız geçeceği yolları.
Uçururuz havaya tüm yarına çıkan ışıkları.

Hani,
Hani bir söz vardır ya,
Tünelin içine değil,
Çıkıştaki aydınlığa bakmaktır mühim olan,

İşte biz henüz o tüneli bile bulamamışken
nafile tüm bu isyanlar ve de haykırışlar.

Tüm karakışlar illetli bir soğuğa yaka paça esir,
tüm aydınlıklar tutsak, inatçı cehalet ve de geri kalmışlığımızda...
Nerede bir hare görsek ışık huzmesi ya da,

yanımıza yaklaşmaya çalışan,
ya da
bir parçacık da olsa kurtuluş,
korkunun hükümranlığındaki göz kapaklarında,

çeker vururuz her birini namlunun ucunda.

Yırtarız hayata dair tüm beyaz sayfaları.
Severiz alaca karanlıkları,
belirsizliğin kıyılarında,
çözülesi onca kördüğüm varken yolumuzun aşılmazlığında,
severiz gündemi değiştirmeyi,
it ulumalarında…

Hem de bunu öylesine büyük bir keyif ve maharetle yaparız ki,
Titrer temelleri en derininden vatanın,
ve de şehitkabristanının...
Severiz başarısızlıkları ve de zaman kaybını,
Nerde bir yenilgi ve de yanılgı olsa,
Koşarız fırsat diye ardından,
tüm inancımızla...

Severiz kara karga misali,
Ağzımızdan lokmayı,
gümüş rengi şatafatlı kürküyle kapımızda bekleyen ,

dost yüzlü tilkilere kaptırmayı.

Severiz it ulumalarında,
Memleket türküleri çığırmayı severiz…

ÜLKEMİN SON HALLERİNE İTHAFIMDIR…

NİLGÜN/ 30.01.2008/ 16.35 ÇARŞAMBA
==========================================