İtiraf ediyorum ben takıntılıyım

Yaşamak ne güzel haydi pazar günü evde bilgisayar başında ne işiniz var haydi kırlara bayırlara diye herkesi yoldan çıkardım ya bende yoldan çıktım.

Başlat menüsü; bilgisayarı kapat, evi kontrol et, dön bir daha kontrol et, inanma kendine git ocağın yanıp yanmadığını önce gözünle sonra elinle dokunarak kontrol et, hiç kullanmadığın halde ütünün yerinde olup, fişinin kendi kendine takılmadığından emin olduktan sonra, kapıda seni bekleyenleri deli et, kapıyı kitle, arabaya bin sonra “ahhh pardon kapıyı bir daha kontrol edebilir miyim” diyerek kapıyı aç evi bir kez daha dolaş alı al moru mor koş seni bekleyenlere.

Nihayet yola çıktınız, birden aklına gelir “ pardon ben telefonumu şarjdan çıkarınca şarj aleti takılı kalmış olmasın sakın? İçinden konuşursun yanakların al al olur “eğer takılı kaldı ise bu gece eve de dönmeyeceksin ya sonra yangın çıkarsa? Pencereler de demirli nasıl girer eve itfaiyeler ahh ahhh gitti eşyalarım. Bari yanıma bir şeyler alsa idim.

Sizlere de oluyor mu bilmem kaç kez yollardan geri dönmüşümdür. Tüm elektrikli aletler aklımdan geçer ya şu prizde ise, ya çaydanlık ocakta kaldı ise… uzayıp gider listem.

Haydi ben takıntılıyım aynı takıntılık bulaşıcı sanırım benim kelebeğim de benden beter. Sanırım bir çeşit miras bu.

Kelebeğim evlenmeden önce kaç kez işyerimi arayıp sormuştur; “anne ütünün fişini çıkarken kontrol ettin mi? Hemen yanıt veririm “elbette kızım” kızımın içi rahatlar beni bir sıkıntı basar. Ettim etttimm , ettim mi acaba? Koşa koşa şefine giderim “şey ben ütüyü fişten çıkarıp çıkarmadığımı hatırlamıyorum acaba izin verseniz, hıııı? Yolda giderken kendine en güzel sözleri edersin delisin kızım sen deliiii, uyuyorsun kelebeğe ne lüzumu vardı.

Fark etmeden koşar adımlarla gidersin hani ev yanıyorsa bir kova suda sen dökeceksin yaJ)

Arada bir itfaiye sesi de duyarsan kazara gözyaşın pınar olur çağlar “yetişin a dostlar yangın varr” diyesin gelir ama evinin olduğu yerden duman çıkmadığını görür, bu kez kimin evi yanıyorsa onun için kahrolursun.

Bir yerlerde okumuştum. Bir bayan ütüyü fişte unuttum mu diye birkaç kez eve döndükten sonra en son ütüyü çantasın da taşımaya başlamış. Haydi bu bir çözüm, ya benim çantam da neler taşımam gerek acaba? Öncelikle ocak, şohben, elektrikli soba, evin kapısı liste uzar gider.

Birde felaket senaryoları yazma uzmanıyım, sevdiklerimle ilgili ufacık bir olumsuzluk hadisesi olsa bu hadiseyi zihnimde büyütür birkaç dizilik senaryo yazarım zihnimde.

Yazıma başlarken tasarladığım konu o kadar farklı idi ki… Birden bire kendimi takıntılarımı yazarken buldum

Takıntısız günlere sevgi ile efendim…

Sevgili Nilgün senin yorumun önemli, söyle bundan zarar gören olmuş mu? (ölen diyecektim ama diyemedim tövbeee Allah korusun dağlara taşlara) üç kere tahtaya da vurdum.