İtirazım var

“Hayat Budur” başlıklı, William Shakespeare’den bir alıntı yapıyorum annemin takvim yapraklarından:

“Kendimi her zaman mutlu hissederim.

Neden biliyor musunuz?

Çünkü kimseden bir şey ummam.

Beklentiler daima yaralar.

Hayat kısadır. Öyleyse hayatınızı sevin.

Mutlu olun ve gülümsemeye devam edin.

Sadece kendiniz için yaşayın ve:

Konuşmadan önce dinleyin.

Yazmadan önce düşünün.

Harcamadan önce kazanın.

Dua etmeden önce bağışlayın.

İncitmeden önce hissedin.

Nefret etmeden önce sevin.

Vazgeçmeden önce çabalayın.

Ölmeden önce yaşayın.

Hayat budur.

Onu hissedin.

Onu yaşayın ve ondan hoşnut olun.”

İtirazım yazıya değil yanlış anlaşılmasın. Hayatın anlamı bu kadar basit olabilir. Kabulümdür. İtirazım; bir insan olarak beklentilerin bu kadar sıfırlanabileceği ile ilgidir. Bir adım ötesi, eğer böyle bir şey olası ise neden ben bunlardan biri olmayayım. Uygulamak gerçekten bu kadar kolay mıdır? Anlayacağınız kıskançlık damarım kabardı. Bende de olsun istiyorum. İstiyorum! Bana ne! Bana ne!