Itzhak Perlman'ı dinleme şansına sahip oldum dün gece...

Kaç sene öncesiydi onu keşfetmem hatırlamıyorum.

Ama İstanbul ‘a yerleştiğimde konserine gitmek istediğim dünya sanatkârlarından birisiydi Itzhak Perlman.

Müziğini yıllarca dinlemiştim ne de olsa. Kemanı beni ağlatmıştı, nice blog yazımda fon müziğini oluşturmuştu. Hüzünlendirmişti ve en önemlisi İNSANA VE İNSANIN YARATTIĞI GÜZELLİKLERE İNANCIMI PEKİŞTİRMİŞTİ her dinlediğimde.

29 nisan 2014 yer İSTANBUL KONGRE MERKEZİ ve ben nihayet dört ay önce biletini satın almış olduğum e blok 12. Sıra ‘daki  13 numaralı koltuğumda oturuyorum. Bilet fiyatları çok yüksek olduğu için ancak bu koltuğu satın alabildim. Ama olsun sahne her ne kadar bit gibi görünse de yeterli.  Hayatımda kaç kez canlı olarak dinleyebilirim ki bu dünya  keman virtüözünü .

Arkama yaslanıyorum …

4 yaşında çocuk felci geçirmiş olduğundan elektirikli scooter ıyla sahneye geliyor. Yanında piyanoda kendisine eşlik eden  Rohan De Sılva ile. Hiç bilmiyordum elektrikli sandalyeye mahkum olduğunu bu inanılmaz sanatçının. Seslendirdiği onlarca film müziğini biliyorum ama….

Sanat işte ….

1945 Tel Aviv  doğumlu ITZHAK PERLMAN  13 yaşında ailesiyle Amerika’ya göç ederek eğitimine orada devam etmiş . Başarılarını anlatmaya gerek duymuyorum adını Google ‘da arattığınızda gerekli ansiklopedik bilgiye ve  onlarca videoya ulaşıp dinleyebilirsiniz kendisini.

Gelelim Yapı Kredinin sponsorluğunda gerçekleştirilen konserin negatif yanlarına ;

En önemlisi ses ; benim gibi arka sıralarda oturan müzik severlerin  konuşmaları dinleyip anlayabilmek için gayri ihtiyari öne eğilmesi ve pür dikkat kesilmesi gerekti. İsterdim ki ses düzeni daha iyi olmuş olsun ne bileyim arkada  büyük bir ekran olsun   sanatçıların canlı performansları sırasındaki yüz ifadelerini mimiklerini görmemizi sağlayacak. Maalesef yoktu zor muydu bu kadarcık bir düzeneği kurmak ? bilmiyorum .

Konsere geç gelenlerin sanatçılar performanslarına başladıktan sonra içeriye alınmaları da can sıkıcı bir detay . Çocukluğumda ve gençliğim boyunca Ankara Devlet Opera Balesinin hiçbir etkinliğinde yaşamamıştım böyle bir şeyi . Hoş uzun yıllardır orada konser izleme şansım olmadı belki orada da artık bu yozlaşma ve saygısızlık başlamıştır bilmiyorum, bildiğim konsere zamanında gidilir ve eğer geç kaldıysan salona alınmaz ilk yarıya kadar fuayede beklersin . SANATA  VE SANATÇIYA SAYGI GEREĞİ.

29 Nisan‘da ITZHAK PERLMAN ile hayat çizgilerimiz kesişti. Onun çok sevdiğim notalarını gözlerimi yumdum ve dinledim . GÖZYAŞLARIM USUL USUL AKTI DİNLERKEN .Kalbinden kalbime bir köprü kurdu , kendisinin   ve yüz yıl önce yaşamış bestekarların duygularını ulaştırdı bana ….

 http://www.dailymotion.com/video/xeiy51_itzhak-perlman-tango_music