İyi bir ülkede yaşamalı insan!

Dünyadaki en büyük nimet, bir ramazan gününde Müslüman olup barış içerisinde kendi topraklarının keyfini çıkarabilmek…

Vatikan’ı gördükten sonra Hristiyan dünyasının inanç konusunda ne kadar yapay olduğunu bir kez daha fark ettim. Tüm yurtdışı gezilerimde, inançlı-inançsız farklı kültürler ile diyaloglarımda gözlemlediğim, insanoğlu her şeyden önce nefsinin emrettiklerine uyuyor. Para ile imanın kimde olduğu belli olmaz dediklerine geliyor iş her durumda. Yani imanlı birisi diye gördüğümüz kişi dine karşı, bize karşı aynı samimiyeti taşıyor mu taşımıyor mu bilemiyoruz. Bazen de tam tersi, dini standartlara uygun görmediğimiz bir kişi de ahlaki anlamda ve insanlık yönünden son derece yüksek standartlara sahip olabiliyor. O nedenle iman etmek ayrı, dini kurallara uygun yaşamak ayrı bir derece…

Filistin’de yaşanan dramı hepimiz üzüntüyle izliyoruz. Bir film gibi, dünyanın gözünün önünde trilyonluk silahlar ile çekilen bir film. Bahçelerinde yetiştirdikleri çiçekleri koklamaya bile hakları yok o insanların şimdi. Neden? Bizler dünyadan farklı bir gündemde yaşıyoruz. Ortadoğu’da bir kısım büyük bir refah içinde, yarımadanın güneyinde herşey yolunda, kuzeyinde biz varız, biz de iyi durumdayız. Ortada ise bir kazan kaynıyor da kaynıyor: dünya cehennemi…

İyi insan dediğimizde aklımıza ne gelir? “Kimseye kötülüğü dokunmayan, hatta başkaları için de iyilik yapan kişi” deriz. İyi ülke de böyle midir? Kendini geliştirmeyi başarmış, topraklarını genişletme eğilimi taşımayan, iç zenginliğine saygılı, dünyaya karşı samimi bir duruşu olan ülkeler olabilir mi bunlar? Elbette, fakir topraklardaki aç ve öfkeli insanların dramına seyirci kalan insanlık ne kadar iyi olabilir tartışılır, yine de yeni bir sözcük türetmişler ingilizcede bu iyi ülkelerin dışında kalan ülkeler için: HANGRY! Aç+öfkeli (hunger+angry) demek Türkçe karşılığı. Yeni dünya düzeninin son yirmi yılda yarattığı insanlara verdiği isim. Ben de onlara dünya cehenneminin mazlumları diyorum.

Cehennemi neresi biliyoruz da, cenneti neresi derseniz bu dünyanın insanlar ne derler acaba. Dünyanın en “iyi” ülkesi hangisi diye sormuşlar sıradan insanlara yönelik bir araştırmada. Değerlendirmeye esas konular: bilim ve teknoloji, kültür, uluslararası barış ve güvenlik, dünyadaki sıralaması, yer ve iklim, zenginlik ve eşitlik, sağlık ve zenginlik… Cevapların dağılımına göre listenin en üst sırasında İrlanda var. 2. Finlandiya, 3. İsviçre, 4. Hollanda ve 5. Yeni Zelanda, -bizim resmen tanımadığımız bir ülke olan- Kıbrıs 18. sırada, ABD 21. sırada. Türkiye bu sıralamada 79. bizden hemen sonra Kazakistan geliyor, son üç ise sırasıyla, Irak, Vietnam ve Libya.

Medeni dünya, vaadedilen cennet mi dersiniz? Değişim kaçınılmaz ve insan zamansız/ölümsüz değil. Bugün geçmişten gelen sınıf, ırk ayrımlarını aşmış olsa da insanlık, ötekileştirme kıran kırana devam ediyor. Ekonomik gelişmişlik düzeyi, medeni dünyada bizi koruyan bir kalkan olsa da, üzerimizdeki kaftanın altında biz de emanet bir can taşıyoruz. Türk/İslam ağırlıklı bir medeniyetin demokratik kamuflajı bizi diğer İslam uygarlıklarından daha iyi bir noktaya taşıyor gibi göründüğüne bakmayalım. Kalkınma konusunda gösterdiğimiz parlak ilerleme bunun sürdürülebilir olduğunu kanıtlamış olsa da, toplumsal dinamiklerimiz çok güçlü ve yaklaşan büyük bir sınav var önümüzde. Gelecek yıllarda dünya bizim nerede durmamızı istiyor? Ne kadar iyi bir ülkeyiz kendimize göre? Diğer ülkeler konusunda bildiklerimiz neler? Sormalıyız. Dünya zenginlikleri ile çevrelenmiş cennet ülkemizde cehalet en büyük zulüm ve hezimettir.
İyi bir dünyada yaşamak bir rüya değil, iyi ülkeler ve iyi insanlar ile gerçek olabilir...
Araştırma Sonuçları: http://www.goodcountry.org/