İyi kalpli editör!!

Halen aynı kadro devam ediyor mu bilemiyorum.
Ama bazı Editörlerimiz açlığını duyduğum bir çok yazım kurallarını öğrenmemin önünü açtılar sağolsunlar..
Sonunda iyi kalpli bir editörümüze denk gelmiş olmalıyım ki....
Bir çok kez reddedilen bir yazım bu defa tanınmaz haldeydi.

Benden bıkmışlardı anlaşılan:-)

Ertesi sabah farkettiğim bu sürpriz karşısında çok sevinmiştim.

İşte budur dedim, eğitim şart, eğitim şart!!
Nihayet noktalama işaretlerinin yerlerini az buçuk öğrenmiştim

Başka bahaneleriniz var mıydı peki dedim içimden!
Hiç olmaz mııı!!

Bu defa da, de’ler da’ları ayırma sorunu çıktı önüme..

Onu da kıvırmaya çalıştım ama ne mümkün!!

Bir yandan da TDK çalış diyor, başka bir şey demiyorlardı ustalar.

Dün akşam eski sayfalarımı karıştırırken fark ettim o dönemlerimi.
Bu konuyu ele almam bu nedenledir.
Yaptığım hatalar hem çok utandırdı hem de güldürdü beni.
En çok ta hangi blog yazıma güldüm biliyor musunuz?

“Editörden önerilememek!”

Tabi tabi canıım, hı hı!
Sen istersinde önermezler mi hiç?

Kırk fırın ekmek yedim de gerçekleşti bu hayalim..

(Değerli Öğretmenlerimin çok emeği var bende, özellikle; Muzaffer Cellek abi, Pirmete ve Mustafa Mumcu abi’nin az fırçasını yemedim)

Şeyyyy, az kalsın söylemeyi unutuyordum, tam iki yıl olmuş bu arada:-)

Acı ve tatlı anıları paylaştığımız....