İyi ki doğdun kızım

Merhaba sevgili blog dostlarım, MB a katıldığım günden buyana hep yaşadığım güzellikleri, mutlulukları paylaşmak istedim sizlerle dilimin döndüğünce:). İşte bugünde o günlerden biri. 23 Şubat 1997 nur yüzlü, gül kokulu kızımın dünyaya gelişi. Bu gün 14 yaşını doldurup, 15 den gün almaya başlayacak.

Yüreğimde kopan fırtınaları size anlatamam. Yarabbi beni annelikle onurlandırdığın için sana sonsuz şükürler olsun. İlk bebek beklediğim haberi daha dün gibi hafızamda, heyecanım, mutluluğum kelimelerin kifayetsizleştiği anlar olur ya işte onlardan birini yaşamıştım.

Aylar geçtikçe karnımdaki o mucizevi hareketlerini hissettikçe, onu kucağıma bir an önce almak için sabırsızlığım artıyordu. Türkiye genelinde pek küçük sayılmaz aslında bana göre erken yaşta (20) kucağıma almıştım onu. Ama annelik yaratanın nasıl verdiği bir duygu ki, yavrunuza bakmak, onu kollamak, sınırsız sevmek için beklide kadının fıtratında olan tüm şefkatinin, koruyuculuğunun o ilk anda kendiliğinden vukuu bulmasına sebep oluyor.

Kızımın dünyaya gelişini ilk öğrendiğim zamandan sonra ona özel bir defter tutmuştum. Hayatının ilklerini, sırayla buna yazdım bir nevi kendi tarih kronolojisiydi bu:). Bugün okudu bu defteri, öyle duygulandı ki, ikimizde ağladık ama mutluluktan. Şuan öyle duygu yoğunluğu içerisindeyim ki dostlar anlatamam .

Şimdi diyeceksiniz ki, kızı 15 ne basan tek anne sen misin? Bilmem belki de haklısınız fakat bu satırları yazdığım şu an yüreğimde kocaman dalgalar defalarca köpüre köpüre yine yüreğimin kıyısına vuruyor sanki… Daha dün yumuk yumuk elleriyle bana sarılan kızım bugün nerdeyse benim boyuma gelmiş:) boynuma sarılıp doğum günü partisinin planlarını anlatıyor. O benim hep küçük arkadaşımdı. Onu hissettiğim ilk andan itibaren, hep konuştum onunla, kucağıma aldığım bebekken bile beni tek anlayanın o olduğunu düşünürdüm. Hüznümü de duydu, mutluluğumu da onun benim umudum olduğunu da. İnanın şimdi en iyi arkadaşımdır kızım. Çok zor yollardan geçtik çocuklarımla hayat denen sahnede yalnız kaldıktan sonra…

Fakat onlar için yaşadığım bu dünya da yine onlardan aldığım destekle ayaktayım. Canım kızım, ben işte olduğum zamanlarda da kardeşinden 3 yaş 4 ay büyük olmasına rağmen yine de küçük anne olmuştur. Hem çalışan kadın hem anne olunca kızımın bana olan bu büyük desteğinden sonra şöyle bir yargıya vardım:”Şanslı annelerin ilk çocukları kız olurmuş:)”. Zaman geçtikçe ve kızım büyüdükçe bana yardımları arttıkça bu sözüm çevremde de kabul gördü. Şuan 14 yıl film şeridi gibi geçiyor gözümün önünden , (yaşlanıyorum galiba çok sulu gözlü oldum ben, eskiden bu kadar kolay ağlamazdım) her biri birinden özel binlerce anı aklıma kazınmış. Birini paylaşayım sizlerle:

Şimdi efendim ben 2. Bebek haberini aldığım zaman kendimce kızımı aramıza katılacak kardeşine alıştırmak için okuduğum kitaplarda çocuğun yeni gelen kardeşin bakımında rol alırsa daha çabuk kabulleneceği gibi öneriler vardı. Eh ben de oğlum dünyaya geldiği zaman, hani ablaya bebek bakımında görev vereceğim ya!

Ben nasıl abarttıysam artık;”Anneciğim, kardeşinin bezi getir, kızım kardeşinin biberonunu veriri misin? Bir tanem hani Çağdaş ın ıslak mendili? Vs vs” Güzel yavrum bana ne dedi biliyor musunuz?” Yeter anne! Ben olmasam sen bu çocuğu büyütemeyeceksin!”:) Ne şaşırmıştım bu cümleyi duyduğumda.

Çocuğuma nasıl bir kardeşi için sorumluluk yükledimse artık hala annesi gibi davranıyor ona:) Haklıydı sanırım, o olmasaydı işim çok zordu… Allah hiç kimseye evladının acısını yaşatmasın. İnşallah hep onların güzel haberlerini duyarız. Size bir defterden bahsetmiştim ya, işte ondan birkaç alıntı yapmak istiyorum:

4 Temmuz 1996 anne olacağım haberini aldım,

1 Kasım 1996 sevgili yavrum seninle ilk doğum günümü kutluyorum,

17 Eylül 1996 babanla 1. Evlilik yıldönümümüz ve sen de aramızdasın,

31 Aralık 1996 seninle ilk yeni yıl heyecanı bir tanem ve geri sayım başladı,

12 Şubat 1997 ilk Şeker Bayramını kutluyoruz seninle, kucağıma alacağım anın hayalindeyim kuzucuğum,

23 Şubat 1997 cinsiyetini öğrenmemiştim önceden fakat senin gibi nur yüzlü bir kızımın olacağını hissediyordum bebeğim.

Dünyaya hoş geldin, son nefesime kadar hep yanında olacağım sevgili kızım. 20:45 de, 46cm boyunda, 2, 250 kğ da normal doğumla dünyaya geldin bir tanem. Öyle küçüktün ki, öyle tatlıydın ki, kocaman badem gözlerinle çok güzel bakıyordun. O halin gözümün önündeki tazeliğini hep koruyacak…

Şubat 2011

Canım kızım, ilk göz ağrım, arkadaşım, sırdaşım, kardeşinin küçük annesi iyi ki doğdun, iyi ki varsın! Allah ım yüreğinden sevgiyi, umudu, doğruluğu, dürüstlüğü, merhameti, mutluluğu eksik etmesin nur yüzlüm. Doğum günün kutlu olsun! Seni çok seviyorum gül kokulu, güzel kızım…..

Saygılarımla, MB dostlarım, mutlu kalın…..