DOĞDU HAKK’IN HABİBİ

En güzel dua ve selam Allah (c.c.) ve O’nun “Habibim” hitabına mazhar olan Peygamberimiz Efendimiz Muhammed Mustafa (s.a.v) üzerine olsun. 

 

571 Yılında doğumuyla dünyayı şereflendiren Peygamber Efendimizin (s.a.v) ümmeti olmak, bir mümin için en büyük mükâfattır. Onu görmeden sevenler, ahir zamandaki hakiki müminlerdir. Peygamber Efendimiz (s.a.v) “Ümmetim mübarek bir ümmettir, evveli mi yoksa sonu mu daha iyidir bilinmez “ [1] diyerek ahir zamandaki ümmetini de övmüştür.

 

O son peygamber (s.a.v) olarak; Allah’ın dinini tamamlamak üzere gönderilmiştir. “(Resulüm!) Biz seni ancak âlemlere rahmet olarak gönderdik”[2] diyerek Allah, sadece Arap toplumuna değil, tüm kâinata peygamber olarak gönderdiğini söylemiştir. Bu nedenle Peygamber Efendimiz (s.a.v); Cebrail’in kalbine indirdiği ayetleri, tüm insanları iyiliğe davet etmek için ve kötülükten men etmek için bildirmiştir. 

Allah Kur’an’da şeriatını açıkça ve tüm sınırlarıyla ortaya koymuştur. Bu sınırların aşılmamasının, aşanların ise çetin bir azaba çarptırılacağını ifade buyurmuştur. Allah’ın şeriatı ile hükmetmek; toplumların kendi törelerini terk ederek Allah’ın hükümlerini hâkim kılmak demek olduğunu ne yazık ki dünya anlayamamıştır. “Biz seni bütün insanlara, ancak müjdeleyici ve uyarıcı olarak gönderdik; fakat insanların çoğu bunu bilmezler.”[3]

 

Allah Peygamber Efendimizi (s.a.v) en üstün ahlakla yaratmıştır. Yüce Allah bizlere Efendimizi (s.a.v) örnek insan olarak göstermiş ve ahlakını övmüştür: “Sen elbette yüce bir ahlak üzeresin.”[4] Bunun ışığında, insanların Peygamber Efendimiz’in sünnetine acabasız yapışarak üstün ahlaklı olmaları öğütlenmiştir. Önümüzde rol-model olarak yaratılanların en şereflisi varken kendi davranışımızı oluşturmaya çalışmak ahmaklıktır. Peygamber Efendimiz bizim gibi bir insandı; ancak yaptığı kutsi görevde Allah’ın şefkati, merhameti ve sevgisi hep onun üzerine olmuştur. Hüzünlendiğinde gönlü ferahlatılmış, affediciliği artırılmış, sözü korunmuş, nefsi ise Allah’ın rahmetiyle kuşatılmıştır. “Senden yükünü indirmedik mi? O senin sırtını ezen yükü. Senin şanını yüceltmedik mi?”[5]  

 

Peygamber Efendimiz yaşadığı dönemde insanlara güvenilirliği ve dürüstlüğü ile nam salmıştı. Bu peygamberliğin alametlerindendi. Bu nedenle onun vahiy olarak söylediği sözler insanların gönlüne tesir etti. Öyle ya Allah ancak temiz ağızdan konuşur. “Andolsun ki Allah, müminlere kendilerinden, onlara kendi ayetlerini okuyan, onları arındıran ve onlara kitap ve hikmeti öğreten bir Peygamber göndermekle büyük bir lütufta bulunmuştur. Oysa onlar, daha önce apaçık bir sapıklık içindeydiler”[6] 

Allah, Peygamber Efendimiz (s.a.v) nezdinde bize nasıl bir kul olmamız gerektiğini açıklamaktadır. Muhammed Mustafa (s.a.v) Kuran’ı en güzel şekilde yaşayarak bize örnek olmuş yüce bir peygamberdir. “Şanım hakkı için muhakkak ki size Resulullah’da pek güzel bir örnek vardır. Allah’a ve son güne ümit besler olup da Allah’ı  çok zikreden kimseler için”[7]  

 

Allah’ın Resulü (s.a.v) yumuşak huylu ve latifti. Çünkü yaratılmışların içinde en merhametlisiydi. Bu özelliği de İslam’ın hızla yayılmasına sebep teşkil etti: “Sen (o zaman), sırf Allah’ın rahmetiyle onlara karşı yumuşak davrandın. Eğer kaba, katı yürekli olsaydın, onlar senin etrafından dağılıp giderlerdi. Artık onları sen bağışla, onlar için Allah’tan mağfiret dile. (Yapacağın) işlerde onlara da danış, bir kere de azmettin mi, artık Allah’a dayan. Muhakkak ki Allah kendine dayanıp güvenenleri sever.” [8] Allah kendisini nasıl sevip itaat etmemizi istiyorsa, Peygamber Efendimiz’e (s.a.v) de itaat etmemizi istemiştir: “(Resulüm) De ki, siz gerçekten Allah’ı  seviyorsanız bana uyun ki, Allah da sizi sevsin ve suçlarınızı bağışlasın. Çünkü Allah çok esirgeyici ve bağışlayıcıdır.” [9] 

 

Her davranışın Allah katında ya cezası ya da ödülü vardır. Kişi Allah’ın istediği gibi davranırsa başarılı olur ve bunun sonucunda mükâfatını alır. İnsanlar neye çalışırsa onun karşılığını alacağı Allah’ın vadidir. Yüce Rabbimiz; Kendine ve Peygamber Efendimiz’e (s.a.v) itaat ettiğimizde kazanacaklarımızı bize şöyle müjdelemiştir: “İşte bütün bu hükümler, Allah’ın koyduğu hükümler ve çizdiği sınırlardır. Kim Allah’a  ve Peygamberine itaat ederse Allah onu altlarından ırmaklar akan cennetlere koyar. Onlar, orada ebedî olarak kalacaklardır. İşte büyük kurtuluş budur.”[10] 

 

Aynı manaya gelen bir başka ayette de Allah Azze ve Celle takva sahiplerine şu müjdeyi vermektedir: “Kim Allah’a ve Peygambere itaat ederse işte onlar, Allah’ın kendilerine nimet verdiği peygamberlerle, sıddıklarla, şehitlerle, iyilerle birliktedir. Bunlar ne güzel arkadaştır!” [11] Allah, Peygamberimize (s.a.v) itaat etmezsek başımıza neler geleceğini çeşitli ayetleri ile bizi uyarmıştır: “Kim kendisine doğru yol besbelli olduktan sonra Peygamber’e karşı çıkar, müminlerin yolundan başkasına uyup giderse onu döndüğü yolda bırakırız ve cehenneme sokarız. Orası ne kötü bir gidiş yeridir.” [12]  “Allah’a ve Resûl’üne karşı gelenler, kendilerinden öncekilerin alçaltıldığı gibi alçaltılacaklardır. Biz apaçık ayetler indirmişizdir. Kâfirler için küçük düşürücü bir azap vardır.” [13] 

 

Yüce Rabbimiz O’na saygıda ve edepte asla kusur etmememiz ve ne şekilde davranmamız gerektiğini açıkça bildirmiştir: “Ey iman edenler! Seslerinizi Peygamber’in sesinden fazla yükseltmeyin. Birbirinize bağırdığınız gibi, Peygamber’e yüksek sesle bağırmayın. Öyle yaparsanız, siz farkına varmadan amelleriniz boşa gider.”[14] 

 

Peygamber Efendimiz’in (s.a.v) ümmetine düşkünlüğünü gerek hadis gerekse ayetlerden okumuşuzdur: “Andolsun size içinizden öyle bir Peygamber geldi ki, gayet izzetli ve şereflidir. Sıkıntıya düşmeniz ona çok ağır gelir. Üstünüze titrer, müminlere gayet merhametli ve şefkatlidir.”[15] 

 

Peygamber sevgisi ilk önce adını anarak, salât-ü selam getirerek başlar. Daha sonra; söylediklerini ve yaşayışını hayatımıza geçirerek devam eder. “Gerçekten Allah ve melekleri Peygambere salât ederler. Ey iman edenler! Siz de ona teslimiyetle salât ve selâm edin.”[16] 

 

Allah, Peygamber Efendimiz’in (s.a.v) ahlakıyla ahlaklanarak onu anlamamızı ve anlatmamızı nasip etsin, âmin. 

 

 

 

 

 

 

1-Kâmûzul-Ehâdîs (83) 2-Enbiya suresi 107. Ayet 3-Sebe Suresi 28. Ayet 4-Kalem Suresi 4. Ayet 5-İnşirah Suresi 2.3.4. Ayetler  6-Al-i İmran Suresi 164. Ayet 7-Ahzab Suresi 21. Ayet 8-Ali İmran Suresi 159. Ayet 9-Ali İmran Suresi 31. Ayet 10- Nisa Suresi 13. Ayet 11-Nisa Suresi 69. Ayet 12-Nisa Suresi 115. Ayet 13-Mücadele Suresi 5. Ayet 14-Hucurat Suresi 2. Ayet 15-Tevbe Suresi 128. Ayet 16-Ahzab Suresi 56. Ayet