İyi ki Müslümanlık eti yenmez demiş; hayvanlardan bazıları sırf bu nedenle hayatta kalıyorlar

Keşke Müslümanlık hiçbir hayvanın eti yenmez deseydi; kurtulurdu zavallı hayvanlar! İnsan bu, hoşuna giderse bulduğu her şeyi yer. Hele de damak tadına uyarsa kendi cinsini de yer ki tarihte olmuş zaten.

İnsanın canlıları yakalayıp yemesi belki bazı türler için zor ama imkânsız değil. Nesilleri tükenmeseydi, dinozorlar bile onlar için tasarlanmış devasa tavalarda şimdi kızartılıyordu belki. Et güzel bir tat; ama ben et yemeden yaşayabilirim; bütün insanlar benim gibi değil yazık ki. Bu nedenle hayvanların yarısının biz insanlara yemek olduğunu düşünüyorum.

Malum bize pek doğru gelmese de, Müslümanlık bazı hayvanların kesilip yenmesini mubah kılıyor. Ama öte yandan bazı hayvanların etinin de yenemeyeceğini söylüyor. Domuzun bırak etinin yenmesini tümüyle haram olduğunu mesela. İnsanın keşke kuzu, koyun, inek gibi hayvanlar için de bu yasaklar olsaydı diyesi geliyor. Çünkü bu sayede çok sayıda hayvan çeşidi kesilip yenmekten kurtuluyor.

Yasağın dinden gelmesi çok iyi. Bilim fetva verseydi kimse takmazdı. Allah ayetlerinde bazı hayvanların yenemeyeceğini söyleyince bu, emir yerine geçiyor. Ama burada üzerinde durulması gereken asıl şey İslam’ın bu kısıtlamayı sadece dinin bir emri olarak değil, sağlık/hijyen/damak tadı açısından bazı hayvanların etlerinin (mundar, yenmez) sayılarak yapmasıdır.

Bunun şöyle bir faydası oldu. Malum diğer bazı din ve inanışlarda  bu tür kısıtlamalar olsa da Müslümanlık dışında bazı hayvanların etinin yenmeyeceği şeklinde genel bir anlayış yok. İslam’ın yasağı sırf dinin emri değil de sağlık/temizlik vs ye dayandırması dünyanın diğer bölgelerinde de bu hayvanların kesilip yenilmesi durumunu etkiledi. Bugün dünyada örneğin köpeğin kesilip etinin yenebileceğini düşünen sayısı %10 oranını geçmez.

Elbette bu yasağın benimsenmesinde kedi köpek, at, eşek, gibi hayvanların ev hayvanı olması ve diğer bazılarının da vahşi olması, ayrıca bu hayvanların taşıma da kullanılması etkili olmuştur. Ama ben asıl nedenin bu hayvanların etinin (mundar, yenemez)  gösterilmesi olduğunu düşünüyorum. Ayrıca domuzun Müslümanlıkta neden bu kadar aşağılandığını anlamıyorum. Yani etini yemezsen yeme, pis diyorsan evine ocağına koyma, diğer hayvanlar gibi Allah’ın yarattığı bu zavallı hayvanın ne suçu var? Adını bile söylemekten kaçınıyorlar. Müslümanlıktaki bu nefreti anlamıyorum.

İşte bakın, bazı hayvanların mundar denilerek etlerinin yenmemesi dünyada hayvan popülâsyonunun korunması açısından bugün işe yarıyor. İslam’ın bu kısıtlaması olmasaydı belki de bugün sevgili köpeğiniz karabaşın pirzolasını yemek durumunda kalacaktınız.

Biz zaten yemezdik demeyin. Yılların alışkanlığı ve din mundar dediği için (eti yenmez anlamında) bu gün bir kedinin etini yemeyi düşünmüyoruz. Bu yasak olmasaydı ve en başından alışkanlık olsaydı kedinin, köpeğin koyundan kuzudan farkı olmayacaktı ve biz onları afiyetle yiyecektik.