İYİLEŞİRSEK ÖZGÜRLEŞECEĞİZ

Yara değil seni yaralı yapan;

O yaranın sende bıraktığı iz.

Ama bazı yaraların izi yoktur.

Çünkü gerçek yaralar, tenin altında kanar.

***

Kahraman Tazeoğlu

Ne güzel dökülmüş Kahraman Tazeoğlu’nun kaleminden cümleler. Ruhumuzun derinliklerinde ne yaralar gizli kimsenin ve hatta kendimizin bile bilmediği. Fark etmediği ya da fark etmek istemediği. Çünkü fark edersek yaraya ilaç gerekecek. Çünkü bilirsek yarayı iyileştirmek gerekecek. İyileşirsek özgürleşeceğiz. İyileşirsek unutacağız.

Unutmak…

Unutmak istemiyoruz.

Affetmek asla.

Ben konuşmalarımda çok öfkeli insanlarla karşılaştığımda şöyle söylüyorum:
‘’Biliyorum çok öfkeleniyorsun, kızıyorsun ama duyduğun öfkeyi de seviyorsun.’’

Çünkü öyle.

Öfkelerimize tapıyoruz. Tapıyoruz çünkü elimizde kalan tek gerçek duygu o. Zaten sevgi yok eğer öfkeyi de kaybedersek ne kalacak sıkı sıkı tutunabileceğimiz?

Eğer öfkemizi dindirir, iyileşirsek nötr olacağız. Nötr olmak çok soğuk hissettiriyor biliyorum ve bir o kadar korkutucu. Bu sebeptendir ki öfkelerimiz çok kıymetli. Karşı tarafla hala bağlı olabilmemizi sağlayan tek gerçek duygu. Anlam yükleyen, hayatta tutan, tek GERÇEK duygu.

Böyle durumlarda affet, serbest bırak demek çok zor. Evet doğru olan, en çokta kendi şifası için olması gereken bu ama her zaman değil. Bu kadar basit değil ve olmamalı da. Hiç kimse hazır olmadığı bir şeyi, hazır olmadığı bir zamanda gerçekleştiremez.

Affetmek, size yanlış yaptığını düşündüğünüz bir insanla tekrar görüşmek değildir.

Affetmek, yapılan yanlışı unutmak değildir.

Affetmek, yok saymak değildir.

***

Affetmek, olanı olduğu gibi kabul etmektir.

Affetmek, yüklediğin tüm anlamları geri çekmektir.

Affetmek, geride bırakmak ve yola devam etmektir.

Affetmek, kendini özgürleştirmektir.

Peki ama acaba sen yüklediğin anlamları geri çekmeye gerçekten hazır mısın?

Haklı çıkma savaşından vazgeçebilecek misin?

Nötr olmayı kabul edebilecek misin?

Şifalanma çabasına girdiğinde bile yoruluyorsan belki doğru zaman değildir. Şifa sen onu almaya hazır olduğunda kendiliğinden filizlenecek. Ne zaman gerçeğin farkına varacaksın, o gün şifalanacaksın. Ne zaman öfkeni arkana güç olarak alıp, hayatta seni tek haklı ve doğru kıllan oymuşçasına savaş vermekten gönüllü olarak vazgeçmeyi seçeceksin, o gün şifalanacaksın.

Sen kendini değiştirmeye karar verdiğin gün, başka hiçbir şeyi değiştirmene gerek kalmayacak.

Ve ne zaman kendini öfkenden daha çok seveceksin,

o gün özgürleşeceksin.

Tuğçe