İZDSO ve Gülsin Onay ve Glinka!...

İzmir, sen harikasın!

Ahmed Adnan Saygun Merkezi, muhteşemsin!

Konser programı insanı dünyalardan dünyalara taşıyordu, başka, bambaşka bakışlarla dolu.

Glinka, orkestrayı öyle bir hazırlamış ki, sahnenin arkasında yerimde duramıyordum; Glinka'ya kitlendim.

Önümde orkestra, karşımda yüzlerce insan ve Berlioz, Roma Karnavalı Uvertürü...

Gülsin Onay, piyanonun tuşlarına dokundu ve Çaykovski Piyano Konçertosu'yla aramıza katıldı. Konser bitene kadar da  yanımızdan ayrılmadı.

Bitti mi? Gülsin Onay sahnedeyken bitmez; bir daha, bir daha, bir daha!...İzmir bırakmak istemiyordu Gülsin Onay'ı, Gülsin Onay da bizden ayrılmak istemiyordu, daha, daha, bir daha!...

Finalde, Senfoni No.2 ve ben sahnenin arkasında, Glinka!...

1. Not: Konser öncesi, konsere hazırlanan ben, önce yirmi beş dakika yürüdüm, yürüdüğüm yolu geri döndüm ve bir daha yirmi beş dakika yürüdüm. Yetmemiş, Glinka'yı yakalamak ne mümkün!

2. Not:

Gülsin Onay;

güzelliği

üzerinde

lüle lüle,

sıcacık,

incecik

nefes.

Orkestra

nefes nefese peşinde,

ayaktayız;

yaşa, var ol; bravo!...

Ş.Y.

3. Not: Gülsin Onay, sizi dinlemek, izlemek benim için çok ÖZELdi, teşekkürler efendim, İzmir İzmir.