Mlliyet Milliyet Blog Milliyet Blog
 
Facebook Connect
Blog Kategorileri
 

12 Şubat '13

 
Kategori
Şiir
 

İzin ver renklerinden öpeyim ey büyük aşkım

İzin ver renklerinden öpeyim ey büyük aşkım
 

Yeşilin hiç solmasın, denizinin ve göğünün mavisi hiç kirlenmesin, gözlerindeki o sevdalı bakış hiç tükenmesin, asaletine leke sürülmesin ey mağrur duruşlu İstanbul’um


Ben seni uzaktan, çok uzaktan

Başkalarının anlattıklarından tanıyorum;

Babamın elimden tuttuğu zamanlardaki

Çocuk aklımla hayal-meyal hatırlıyorum;

Bir de sana gelenlerin,

Senden dönenlerin betimlemelerinden İstanbul...

*

Çocukluğumun o saf yüreğine neler konduysa

Ve neler yazıldıysa o tertemiz dünyama

Onlarla yaşatıyorum seni,

Onlarla besleyip büyütüyorum

Gönlümün kıyısında kendime saklıyorum İstanbul...

*

Hiç değişmedi o küçük yapraklı gönül defterim

Ve hiç kimse bilmedi, neydi sana dair düşlerim...

*

Senle olmak, senle yaşlanmak, seninle şiirleşmek

Baharından hiç çıkmamak ne muhteşemdir

Biliyor musun İstanbul?..

*

İtiraf ediyorum ki: eksiğim, yoksunum senden

Ama yine de çok üzülmüyorum!

Olsun diyorum, tanıdığım kadarıyla varsın ya bende

Ve olduğundan da çok seviyorum ya seni

Bu da yeter bana!..

Eklemeler yaparım o küçük defterime

Anlatırım kendimi sana, seni de bana

Olur biter, tanışırız böylece...

*

Duyuyorum; öyle güzel, öyle alımlıymışsın ki,

Mıhlanıp kalırmış gözler üzerinde!

Rengarenk bakarmışsın gelip-geçene

Dillerde şarkı, yüreklerde ömre bedel sevdaymışsın!..

*

"Gel de pişman olma, gel de eksilme, kıskançlıktan ölme"

Diyorum kendi kendime İstanbul!..

*

Martı çığlıklarından

Vapur düdüklerinden söz ediyorlar

Demek ki diyorum;

Allı-morlu gümüş pullu balıklara kucak açan

Göğün mavisiyle ruhunu okşayan

Bir de denizi varmış İstanbul'un...

*

Limanların, gemilerin,

Kıyıyı okşayan başına buyruk dalgaların;

Hatta tramvayların, büyük-küçük otobüslerin...

Daha kim bilir anlatılmadık ne çok şeyin!..

Şehirden çok ülkeye benzermişsin,

Gizemli bir asalet varmış duruşunda,

Koca bir tarih gizliymiş mahzenlerinde;

Köşklerin, sarayların, camilerin, köprülerin

Tepelerin, bağların-bahçelerin

Ve dillere destan Kız Kulen...

*

Bilsem ki; boyalarım hiç solmayacak

Kağıdım küçük gelmeyecek,ellerim titremeyecek

Ve cesaretim hiç kırılmayacak

İnan bana; beynimle, yüreğimle

Gönlümün en beyaz sayfasına

Hakkını vere vere çizeceğim o muhteşem yüzünü.

Hayalimdeki o asil duruşunu

Gözlerindeki o buğulu bakışını

Asacağım gökyüzüme İstanbul...

*

Ben ne çok eksilmişim karşılıksız aşkınla

Uzaklığın ve yokluğunla İstanbul...

*

Rukiye Çelik

ANKARA/ 10 Şubat 2013

 
Toplam blog
: 145
: 243
Kayıt tarihi
: 26.12.08
 
 

Köy Enstitüsü mezunu bir öğretmenin kızı olarak 10 Kasım 1953 yılında Posof'un ücra bir köyünde a..