İzler, izleri izler

İnsanlar kendilerini ne olarak adlanırırlarsa adlandırsınlar;

Kimisi izdir, kimisi izleyendir, ama çoğu da yanlış izleri takip eden izleyiciler; değerlileri değersiz hiçlikle varlık arasında gidip gelen ama nihayetinde yoklardır.

İnsanlar olarak hepimiz bu diyarlarda bir iz, bir nefes birer basit yolcuyken değer verdiğimiz değerlilerimiz nasıl da ansızın bir anda değersizleşiyor da insan basit bir yok oluşa doğru sürükleniyor değil mi? Bunu şu terörün zirve yaptığı ülkemiz gündemine bakınca nasıl kolay bir şey olduğunu bir korku filmi tadında izliyoruz. Allah'tan inanç sahibiyiz de çok fazla etkilemiyor doğrusu bizleri. Köpeklerin ısırdığını, ısırabileceğini herkes bilir. Kimileri bunu çok acı bir tecrübeyle öğrenir. Köpek bir kez ısırdığı zaman artık köpekçe ısırılan insanın yapacağı iki şey vardır; ya köpeklerden ödü kopuncaya kadar korkmak, ya da köpeklerden asla korkmamak. Gerçekte Türk Milleti; köpeklerden korkmaz, korkamazdı. Çünkü ziyadesiyle köpeklerce ısırılmıştır ve köpeklerin ne yapacağını bilir; işte bu yüzden Avrupa’da Amerika’da herhangi bir batı ülkesinde ülkemizdekilerin yarısı yaşanacak olsa o ülkede kaos olurdu ki Allah’a şükür hayat her olaydan sonra çok hızlı bir şekilde normale dönüyor.

Türkler yüzyıllardır küçülüyor. Avrupa balonu büyüdükçe, batı balonu büyüdükçe, Türkler çekildiler. Aynı durum Orta Asya’da da gerçekleşmiş ve bu gerçekleşen sıkışma Türklerin Batıya göç etmeleri ve kendilerine yeni sahalar açmaları şeklinde devam etmişti. Batıya doğru büyüyen akınlar o zamanlar Avrupa’yı sıkıştırmış bu yüzyıllar sürmüştü. Aynı durum da yüzyıllar süreceğe benzer. Kaçtıkça kovalarlar köpekler hep böyle yapar. Vahşi doğa da böyledir.  Bu durumda; insanlar kaçarken ve kovalarken bıraktıkları emarelere iz denir. Her insan; her toplum; her şey doğar büyür ve ölür. Kimileri izler bırakır. Güzel ve belirgin izler. Kimileri de öylece yok olur. Bartelomo des Las Casas’ın  “ Yerlilerin Gözyaşları” adlı eserinde belirttiği gibi. Bırak; bilmediğimizi bildiklerini/bildiğimizi doğru anladıklarını/düşündüğümüzün kendi düşünceleri olduğunu sansınlar. Yerlilerin birçoğu herhangi anlamlı bir iz dahi bırakamadan yeryüzünden ayrılıp gittiler de kimse üzülmedi.

İzleri takip edenler genelde bir yol bulmayı başarabildiler. Ancak doğru izleri bulmak günümüzde son derece zor. Nedenine gelince; bilim, sanat, ticaret, siyaset, silah, edebiyat adına ne derseniz deyin; gücü ele geçiren daimi kölelik inşa etmek adına doğru izleri yok ediyor. Yok, ediyor ki, arayan dönsün ha dönsün yine başa dönsün. Kuyruğunu yakalamaya çalışan kedi gibi oyalansın dursun da doğru yolu asla bulamasın. Bu dinler açısından böyle olabilir. Bilim içinse kesinlikle öyle olmalıdır. Siyaset de. Düşünebiliyor musunuz ekonomik sistem adı altında piyasaya sürülen her şey; modernite denilen her şey milliyet denilen her şey aslında izleri yok etmek üzerine planlanmış. Düşman yarat; korku ver; koruyorum de ve köle et! Ya ayır, savaş çıkar; yeniliyormuş gibi görünürken yen! Kahramanlar yarat. Öldürdükçe daha da öldür. Kölelerden savaşçı yarat. İzleri yok et. İyi ve doğru izleri yok et!

Amerikan ordusunun Ortadoğu’daki birinci görevi buydu bunu kısmen tamamladılar. Endülüs’te Kastilya krallığının başlattığı Hristiyanlık adına yok ettikleri iyi izleri Amerika Nizamiye Medreseleri'nin için boşaltarak yaptı, yapıyor...

Ta ki izler tamamen silininceye, iz kalmayıncaya kadar.

Amerika kıtasında AZTEK, MAYA uygurlığından iz kaldı mı? İzleri silinecek toplumlar var ve sanırım bizi de sıraya koymuşlar!