İzmir Aklımızda

Dağlarında çiçekler açan İzmir sarsıldı,
Yıkılan binalarda ölenler aklımızda.
İnsanüstü gayretle yardıma çalışıldı,
Yaşayan bebekleri bulanlar aklımızda.

Apartman yazılmıştı tabuta tapularda,
Yapanların sanları kayıtlı kapılarda.
İkiz kardeşler öldü o çürük yapılarda,
Ömrünün baharında solanlar aklımızda.

Betonlar kırılınca toz oldu, duman oldu,
Rantçıların harçları gözyaşı ve kan oldu.
Kâr hırsının bedeli yitirilen can oldu,
Demirden, çimentodan çalanlar aklımızda.

Yurttaşın birlik ruhu dindirdi sızıları,
Acıları paylaştı çok ana kuzuları.
Ulusu bölmek için kin kustu bazıları,
‘Gâvur İzmir’ diyerek bölenler aklımızda.

İzmirliye hayranım birbirine sarıldı,
Sorumlu yetkililer gece gündüz yoruldu.
Orada yaşananlar tüm ulusça görüldü,
Halkın derdine derman bilenler aklımızda.

Konutsuz kalanlara yuvalar kiralandı,
Yurdun her köşesinden yardımlar sıralandı.
Kayıtsız kalanlarla yürekler yaralandı,
Gerekli önlemleri alanlar aklımızda.

İzmir yaramız oldu derdimizi unuttuk,
İsyanımız azaldı, sözlerimizi yuttuk
Ülkenin her yerinde beraberce yas tuttuk,
Dar günlerde eğlenip gülenler aklımızda.

Halkı aldatanlara umut bağlamayalım,
Gözümüzü açalım çıkar sağlamayalım.
Depremden ders alalım her kez ağlamayalım,
Nevzat’ın gözyaşını silenler aklımızda.

Halk Ozanı Karamanlı Nevzat