İzmir'de bir Pazar sabahına uyanmak

Sabaha karşı, hafta içinde erken kalkmanın verdiği alışkanlıkla uyandım. Susamışım. Kalktım bir bardak su içtim. Dayanamadım yeni bir blogcu olarak sayfama baktım. Yeniden yattım çünkü saat sabahın altısıydı. İyi uyumuş olmalıyım ki tekrar zor uyudum ama bir pazar sabahı da altıda kalkılmaz ki!

Tekrar, güneşin perdeden süzülen ışıkları uyandırdı beni. Hadi kalk diyordu sanki. Beni en mutlu eden şey; güneşli bir güne uyanmak… Sanırım bunu bildiğinden yağmurlu bir İzmir gününde jest yapmıştı güneş bana, sonra hava kapatınca anladım bunu.

Kalktım, oğlumla bilgisayarda benim için hazırladığımız şarkı listesini açtım ve genellikle şarkılara eşlik ederek elimi yüzümü yıkamak, yatağı ve kuruyan çamaşırları toplamak gibi anne işlerini yaptım. Müziği, üstelik kendi listemi bütün evden duyulabilecek kadar açabilme rahatlığım, oğlumun dün gece bir arkadaşında kalmasından kaynaklanıyor. Bilgisayar onun odasında ve her çocuklu evde olduğu gibi öncelik onun. Şu sıralar blogda yazma işime bozuluyor çünkü odasını ve tabi ki bilgisayarını meşgul etmeye başladım. Unutmadan, oğlumun adı; Güneş.

Sonra?

Keyifle kahvaltı hazırladım kendime; evvelsi gün pazardan aldığım aynı daldaki domateslerden ki bunlara arı domates diyorlar İzmir’de, iki tanesini kopardım, kabuklarını soyup doğradım. Bir tane de salatalık. Üzerine, çökelek ufaladım, Aydın’dan alınmış mis gibi zeytinyağını gezdirdim. Canım çekti bir de rafadan yumurta yaptım. Zeytin peynir de cabası. Bu arada çay demlenmekte zaten. Taze ekmeğim de var. Daha ne isteyeyim; keyifle kahvaltımı yaptım.

Çayımı yudumlarken oturdum yazmaya bu sefer; bilgisayarın başına; "Pazar Keyfi"mi sizlere de bulaştırmak için.

Bu arada, annesinin yanında olup da güne hazır bir kahvaltının başına oturarak başlayanlar; bunun kıymetini bilin ve sanki kahvaltı yapmakla annenize büyük bir lütufta bulunmuş gibi sofradan kalkıp bilgisayarın başına geçmeyin. Ya da ne bileyim elinize gazete alıp bir köşeye çekilmeyin. Eminin sofrayı toplayıp, bulaşıkları yıkayabilecek kadar beceriklisinizdir.

İzmir’den uzakta olup da İzmir’i sevenler için yazıyorum; hava kapatıp kalmadı, ara ara açmaya ve güneşiyle yüreğimizi ısıtmaya devam ediyor.

Benim için, az şekerli bir kahve içme zamanı şimdi. Sizin için de bir yudum alırım.

Keyifli pazarlar herkese... :))