İzmir'den Cem Yılmaz geçti

İzmir Fuar Açık Hava Tiyatrosunda 9–10 Temmuz tarihlerinde gösteri yapan Cem Yılmaz her zamanki gibi “Gülmekten Kırdı Geçirdi”
Ben ilk defa izledim Cem Yılmaz’ı.
Bu yüzden hem meraklı, hem heyecanlıydım.
Acaba sahnede nasıldı?
Çok gülecek, çok eğlenecek miydim?
Daha önce hakkında söylenenleri duymuştum. Çoğunluk çok güldüklerinden bahsediyordu. Ancak akılda bir şey kalmadığı yolunda da ortak bir görüş vardı.
Ben de mi öyle düşünecektim?
Nihayet bu soruların cevabını alacağım o an geldi.
Erkenden gittim ve yerimi aldım. Plastik koltuklarda oturmak oldukça rahatsız ediciydi. Ancak başa gelen çekilecekti. Erken gelmenin bedelini bu şekilde ödemiş oldum.
Nihayet o an geldi.
İşte sahnedeydi.
Bizi gülmekten ölebileceğimiz konusunda uyaran oydu. Ben çoktan havaya girmiş gülmekten ölmenin sınırında dolaşıyordum.
“Gülmeyin… 5 tane leşim var. Şaka yapmıyorum.” Dediğinde biraz duraksadım. Ya sahiden ölürsem diye aklımdan geçirdim. “Atın ölümü arpadan olsun” du. Çabuk sıyrıldım bu düşünceden.
Bir ara küçük çocuğunun sızlanmaları ve belli ki çocuğun bir ihtiyacı nedeniyle yerinden kalkan bir seyirciyi “nereye gidiyorsun?” diye uyaran Cem Yılmaz “Çocuk durmuyor” cevabını alınca:
“Çocuk bu! Tabi ki durmaz. Yeni mi fark ettiniz? Çocuğun tek yapması zevkli” diye espriyi patlattı. Seyircilere dönüp “Bu kadar espri konusunu nereden buluyorsunuz diye soruyorlar. 50 YTL verip kendileri geliyorlar, malzeme sıkıntısı çekmiyorum” dediğinde gülmekle kızmak arasında kaldım. Gülmek için 50 YTL vermiş olmanın saflığıyla gülmek istedim. Kadının yerine kendimi koyup kızmak istedim. Sonra “sonuçta bu bir şov” diye kendimi kandırdım. Sahnede de Cem Yılmaz vardı. Adam komedyen, ciddiye alıp sosyolojik tahlillere girmek gerekmezdi.
Gece boyunca ölüm, cennet, cehennem, askerlik konusunda anlattıklarıyla seyirciye tam hâkimiyeti vardı. Sahnede gerçek bir devdi.
Cem YILMAZ gecenin ilerleyen saatlerinde fenalaşarak gösteriyi kesmek zorunda kaldı.
Geçmiş olsun dileklerimi iletiyorum.