İzmir'i AKP'ye vermeyeceğiz

Geçen gün işten çıktım. Her zamanki gibi eve gitmek için Pasaport iskelesinden 17.50’de kalkan Karşıyaka vapuruna bindim. Aşağı yukarı 10-15 dakikada Karşıyaka’ya iniyoruz. Vapurdan indim Karşıyaka çarşısına girdim yürüyorum.

Baktım ki karşıdan büyük bir grup sloganlarla benim geldiğim yöne doğru ilerliyor. Kenarda bir yerde durdum, ne amaçla yürüyorlar bir bakayım dedim. İnsanların ellerinde taşıdıkları bir çok pankartları da okumaya çalışıyorum bu arada. Attıkları sloganları da duyunca anladım ki İsrail’i protesto ediyorlar. Çok duygulandım, çok etkilendim tabii ki.

Ama buradaki topluluğun asıl amacı İsrail’i protesto etmekti, biliyorum. Yalnız bu konunun önemini bildiğim ve onları gönülden desteklediğim halde, bir pankart dikkatimi çekince, o pankart beni başka bir konuya yönlendirdi. Aklımda en net kalan pankartta “Katil İsrail , işbirlikçi AKP” yazıyordu. Yazıya takıldım kaldım. Ve o anda hem eve doğru yürümeye başladım hem de içimden,

“İşbirlikçi AKP” diyorsunuz da, İzmir’de AKP’nin bu kadar oyu nereden çıktı” demek geçti. Ama diyemedim.

Bu cümleyi söylemek istemem birikimlerimden kaynaklanıyor herhalde, bu pankart da tuzu biberi oldu.

Doğma büyüme İzmir’liyim ve CHP’liyim. Bundan da gurur duyuyorum. Ve bütün mitinglerdeki İzmir’in medyada görüntülerini herkes görmüştür. Ama Gavur İzmir diyen bir partiye işbirlikçi denen bir partiye bu şehirden nasıl bu kadar oy çıktı, hala anlayamıyorum.

İçimde kaldı, o cümleyi desemiydim acaba, ne dersiniz...