İzmir'in hıdırellezi

Merhabalar,

6 Mayıs Hıdırellez günü, 1970-1975 li yıllardı, hatırlıyorum, hıdırellez gününü iple çekerdik, o gün geldimi sabahın erken saatinde uyanırdık. tam bahar havası sabahı, her taraf mis gibi çiçek kokuyor, bahçemize çıkardık ailece, soframızı hazırlar kahvaltımızı ederdik.

Sonra annem (Allah rahmet eğlesin, nur içinde yatsın inşallah), evin her tarafına beyaz örtüler örterdi, kanaviçeli dantelli güzel güzel çiçek ve güllerle süslenmiş örtüler evin içine de baharı getirirdi.

Hıdırellezde biz çocuklar hemen dışarı çıkar akşam yakacağımız ateş için komşulardan gazete, tahta parçası eskilerini ister toplardık. Bizden biraz büyük ablalarımız, öğleyin 41 çeşit çiçek toplarlardı birbirlerinin bahçelerinden.
Yine genç kızlar başlarına kırmızı gül yada karanfil takarlardı, her birisi bahar havası gibi olurlardı.

Genç delikanlılar ise güzel sakal traşını olurlar, en güzel giysilerini giyerler, akşama yapılacak olan ateş oyunlarında kızlara kendilerini beyendirmeye çalışırlardı. Annem, yasemin çiçeklerini tek tek toplar, bir ipe dizer ve bunu taç gibi başına dizerdi, öğle güzel bir kadın oluydu ki sormayın, Güzel kadındı benim annem.

Akşama doğru herşey hazır olurdu, annelerimiz akşam yemeklerini hazırlamış, tencerelere koymuş, hangi komşunun bahçesi daha büyükse cümbür cemaat yiyecekleriyle birlikte oraya giderdik. Hep beraber masada yerde ayakta nerede yer bulursak orada yemeklerimizi hep birlikte yer içer, güle oynaya zamanımızı geçirirdik.

Sonra genç kızlar ayrılırlardı büyüklerin arasından, o zamanlar testinin içine çeşit çeşit beyit yazıp atarlar, birde kendi eşyalarından ya bir yüzük, ya bir kolye, ya bilezik neleri varsa atarlardı testinin içine, sonra bunları bir kişi testiden çıkarır çıkan eşya kiminse ona seçtiği bir beyiti okurlar, çok güler eğlenirlerdi.Mesela,

Kuyuya saldım bakır
İniyor takır takır,
Benim sevdiğim oğlanın,
Gözleri mavi çakır.
yada,

Raftan aldım makası,
Açtım gömlek yakası,
Bizim oradan görünür,
Sevdiğimin odası.
veya,

Bahçelerde enginar,
Enginarın dengi var,
Ben yarimi tanırım,
Çenesinde beni var.

Genç kızlar çok hoşlanırdı hıdırellezde böyle beyitler söylemeyi,
Bizim gibi daha küçük olanlar da ateş yakardık kocaman, her çocuk üstünden atlardı ateşin, çocuk aklıyla çok güzel geçerdi hıdırellez gecelerimiz,
Bitmedi,

Ertesi sabah herkez sarma yapar, yumartaları ve papatesleri kaynatır, torbalarına koyar, tüm mahalle yola çıkardık. Hıdırellezde ağaçlıklı yer arar bulurduk ve piknik yapardık mahalle halkı ile, O zamanlar birlik vardı, düzen vardı, komşuluk çok önemliydi, aynı kaşıktan, aynı çataldan yemek yerdik hep birlikte, çocukluğumuzda bizim hıdırellezimiz böyle geçerdi.
Hıdırellezde,
Şimdi ne mi yapıyoruz,
Hiç..............................
Herkes özel arabasına kendi ailesini bindirip, her biri ayrı ayrı yere gidiyorlar.
Komşuluk yok olmuş. (şükür bizde devam ediyor)
Birlik yok olmuş.
Hıdırellez geliyor ve geçiyor işte,

Hepinize sonsuz sevgiler,
Sağlıklı neşeli mutlu günler...