İzmir teslim olmadı, Kadifekale düşmedi

İzmir teslim olmadı.
Kadifekale düşmedi.
Aydınlık bilinçleriyle İzmirli Kadınlar, genç kızlar yine teslim olmadılar. Boyun eğmediler. Yenilmediler.
Yalana, dolana, Şantaja, tehdide
Atarken mangalda kül bırakmayanlara
On çuval kara kömüre, hediye paketlerine,
Bulaşık, çamaşır makinelerine, koltuklara
Gönderilen sempatik mektuba, davetiyeye
İş vaatlerine, indirilen ÖTV. KDV.ye
Kuru sıkı atımlara, yan gözle bakanlara,
Başkan bizden olmazsa hizmet de yok diyenlere boyun eğmedi.
Gavur İzmir’in güzel kadınları teslim olmadılar.
29 Mart 2009 Güneşli ilkbahar sabahında;
Önce fırından sıcak boyoz alındı, haşlanmış yumurta, peynir, zeytin, çay vb. güzel bir kahvaltı yapıldı.
Vicdanı rahat, alnı ak, başı dik gitti çıktı aparmanın kapısından.
Eşler ve çocuklar yan yana, sevgilisi olanlar kol kola gittiler, oy kullanmaya.
Erkeğinin ne bir adım önünde ne üç adım gerisinde. Yan yana yürüdüler. Sokaklar kalabalıktı. Aynı mahalle insanlarıydı çoğunluk. Gülümseyerek, günaydın dediler birbirlerine.
İzmirKadınlar, eşinin kolunda, çocukları yanlarında giderken oy sandığına;
- Teğmen Kubilay düştü birden aklına. Takkeli, cüppeli yobazlar tarafından katledilişi.
-Kurtuluş savaşında cephe gerisinde, kağnılarla mermi taşıyan ama yüreği asker oğlunun önündeki kadınlarımızı.
-9 Eylül 1922 sabahını. Bağımsızlık mücadelesini. Emperyalist devletlerin kaçacak delik arayışlarını anımsadı. Çağdaşlık yolunda yapılan devrimleri düşündü.
-Sonra İranlı kadınları, sokak ortasında kırbaçlanan, recm cezası verilen, sokak ortasında kurşuna dizilen, idam edilen. Meydanlarda taşlanarak öldürülen. Teni güneşe hasret kadınları.
-Afgan kadınlarını, hani saç teli gözüktü diye öldürülen, başı kesilen.
-Töre cinayetlerini , taciz ve tecavüze uğrayan kızlarımızı , şiddete uğrayan kadınlarımızı düşündü. yüreği sızladı.
-Yeri hala ahırdaki öküzden sonra gelen kadınlarımızı.
Bir kez daha acı duydu.Gözleri doldu.
Önce eşine sonra oğluna baktı. Çok sevimliydiler. İnsan yürekliydiler. İyi birer arkadaş, yoldaştılar. Onlar hiç hor görmediler, aşağılamadılar hep eşit bir insan olarak değer verdiler.

- Yüzleri batıya dönük, Güneşle birlikte, erkeklerle yan yana, kol kola, ne bir adım ileride ne de üç adım geride, özgürce yürüdüler.Kişilikli, fark edilmenin, insan yerine konulmanın gururuyla. Oy kullanmaya gittiler.

İzmirli Kadın, Sandık görevlisinden oy pusulasını aldı. Tek başına girdi oy kabinine. Önce yüreğini çıkarıp koydu masanın tam ortasına. Yüreğinin üzerine de vicdanını koydu.

Sonra; “Bize de derler Çakıcı /Yar fidan boylum” türküsünü mırıldandı. İzmirli kadın, biraz da efelenerek; Erkeğiyle Eşit ve özgür birey olma gururuyla bastı mührü oy pusulasına. Bu kadar efelik çok da yakışıyor, Doğrusu. Sıcacık, çocuksu, tebessümlü bir efelik bu.

Vicdanı rahattı. Hiç sızlamadı. Boyun eğmedi yalana, dolana. Eşinin emri olmadan, kendi özgür iradesiyle kullandı oyunu. Kömür çuvalı, bulaşık makinesi, boş vaatler vicdanını esir alamadı. Hizmet getirmeyiz tehditlerini umursamadı.

İzmirli kadınlar, güzel kızlar teslim olmadılar. Oylarını gelecek güzel günler için kullandılar.

İzmirli kadınlar; başarılarını balkonda eşleriyle şarap içerek kutladılar. Güneşi kadehlerle uğurladılar… Yüzleri batıya, çağdaşlığa, özgürlüğe dönük . Erkeğiyle birlikte el salladılar Ege Denizinin maviliklerinde yükselen beyaz martılara. Oy pusulasına özgürlük yazdı, barış yazdı, kadın erkek ayrımına son yazdı Kurdele yapıp imbata bıraktı, birazını da denize attı kordon boyunda. Yıldızlara attı, mehtaplı gecelere saldı. Uçurtma yapıp güneşe bağladı. Selam gönderdiler Anadolu kadınlarına Ortadogulu kadınlara Asyalılara. Ezilen, aşağılan, şiddete maruz kalan tüm dünya kadınlarına. Eşit ve özgür birey olabilmeyi birlikte başaracağız .Ayrımcılığı tarihin çöplüğüne gömmek üzere......