İzmir tiyatro

İzmir her zaman demokrasinin beşiği olmuş, laik ve çağdaş yapısıyla da “Türkiye’nin batıya açılan penceresi” olarak anılmakla da gururumuz olmuş bir kentimizdir.

Kurtuluş mücadelesini gazeteci hasan Tahsin’in düşmana “ilk kurşunu sıkmasıyla” başlatmış, daha sonraları “kuvva-i milliye” ruhunun Ege’den tüm Anadolu’ya yayılmasına neden olmuştur.

İzmir kurtuluş sonrası cumhuriyet döneminde de hep ilklerin merkezi olmuş, ekonomide, sanatta, kültürde, demokrasi alanında bu ilklere öncülük etmiştir.

İzmir her alanda modern, çağdaş ve laik Türkiye’nin “gülen yüzü” olmayı başarmış, yaşantısıyla, değerleriyle, yüzünü hep batıya ve çağdaşlığa çevirmesiyle de “haklı bir gurur” kaynağı olmuştur.

Enteresan olan ve İzmir’e, İzmirliye yakışmayan ise, toplumun gülen yüzü olan “tiyatro” konusunda sınıfta kalmasıdır.

Toplumların uygarlaşmasında, gelişmesinde önemli bir “mihenk taşını” oluşturan tiyatro konusunda “yetersizlik ve ilgisizlik” ise düşündürücüdür.

İzmir’de tiyatro alanında yıllardır yükü Devlet Tiyatroları çekmiş, özel tiyatrolarımız ise bir türlü oluşturulamamış, binbir güçlükle kurulan tiyatrolarımız ise halkın ilgisizliği, devletin sahipsizliği sonucu kurumsallaşamadan yok olup gitmişlerdir.

Kendi kurumsal özel tiyatrolarını bir türlü oluşturamayan İzmirli, Ankara, İstanbul gibi kentlerimizin “günü birlik” oyunlarına mahkûm edilmiştir.

Günümüzde ise İzmir’de ki özel tiyatrolara baktığımız zaman sayıları yok denecek kadar az olduğu görülmektedir.

İzmir’de “yerleşik tiyatro topluluğu” olarak çok az sayıda olan özel tiyatrolarımız içersinde ise yıllardır yaşam mücadelesi veren İzmir Tiyatro öne çıkmaktadır.

Tarkan Osoy tarafından 2000 yılında zor şartlarda kurulan bu topluluk günümüzde de “var olma” mücadelesini sürdürmektedir.

İzmir Tiyatro, 2003 yılında Çankaya’da ki İzmir Ticaret Meslek Lisesi bünyesindeki tarihi binada yerleşik düzene geçerek, Bab-i sanat Sahnesinde oyunlarını büyük bir özveriyle sergilemeye devam etmektedirler.

İzmir Tiyatro, bir taraftan oyunlarını büyük bir sabırla İzmirlilerin “beğenisine” sunarken, diğer yandan 9–15 yaş arası ve 18 yaş üstü tiyatro eğitimi de vererek “genç sanatçı adaylarını” yetiştirmektedir.

İzmir Tiyatro amacını “geleneksel Türk tiyatrosuna ve orta oyununa önem vermek, epik tarzda yeni denemeler yapmak, bunu yaparken de Kavuklu Hamdi Efendi, Pişekar, Küçük İsmail, Naşit Özcan, İsmail Dümbüllü, Münir Özkul, Haldun Taner … gibi ustaları kendisine örnek almayı, bu anlamda da kendi özgün haliyle de “sentez tiyatrosu olma özelliğini yansıtma” olarak benimsemiştir.

Yaklaşık on yıldır Tarkan Osoy yönetiminde Bab-ı Sanat sahnesinde bizzat kendi alt yapısından gelen oyuncularıyla İzmirlinin karşısına çıkan bu topluluğumuz, bugüne kadar ortaya koyduğu sentez niteliğinde ki geleneksel tiyatro eserleriyle, İzmir’de ki boşluğu doldurmaya, İzmir’e tiyatroyu sevdirmeye çalışmakta ve İzmir’de “biz varız, bize sahip çıkın”demeye çalışmaktadırlar.

İzmir’in sanatsever halkı artık “İzmir’in kendi değerlerine” de sahip çıkmalı, tiyatro salonlarını doldurarak bu genç yeteneklere “alkışlarıyla” destek olmalıdır.

Sanatçının en büyük hazı sahnenin boş kalmaması, alkışlanmasıdır. Özellikle sahne sanatçılarını “var eden ve yaşatan” alkışlardır.

İzmirli sanatseverler artık kendi tiyatro topluluklarına sahip çıkmalı, destek olmalı, salonları doldurmalıdır.

Çağdaş ve batının gülen yüzü İzmir’e de zaten bu yakışır.

Şimdi İzmirli sanatseverleri İzmir Tiyatro’nun Bab-ı Sanat sahnesinde 11 Nisandan itibaren Meydan-ı Sühan oyuncuları tarafından sahnelenen iki perdelik “ÇENE YARIŞI” oyununu izlemeye kendi sanatçılarına sahip çıkmaya davet ediyorum.

Büyük bir keyif alarak izleyeceğinizi düşündüğüm bu oyunun biletlerini “BİLETİX” satış noktalarından ulaşabilirsiniz.

Sonsuzluk (Osman Özeker)