İzmirli blogdaşlar (gülpembe)

Gülpembe çok şaşırdı Mümineyi görünce!

İçeri buyur etti, Mümine girdi önce!

*

Dedi ne güzelmiş bu, çok şanslısın arkadaş!

Dedim daha ne gördün, iki göz iki de kaş!

*

Mümine çarşafını hele çıkarsın da gör!

Ahmet niye yanıyor, Ahmet niye ölüyor?

*

Çıkar dedim Mümine, burada yok namahrem!

Ne kaşında var rastık ne de yüzünde krem!

*

Yüzde yüz yerlidir bu, heryeri orijinal!

Bıraktım bu işleri, Mümine artık final!

*

Haydi Mümine dedi, girelim mutfağa biz!

Mantı işi uzun iş, ancak yetiştiririz!

*

Dedim onu elleme, bulanıyor midesi!

Anladı meramımı, salonu yıktı sesi!

*

Ay ne de çok sevindim, hadi gözünüz aydın!

Kız mı yoksa erkek mi, doktora bir sorsaydın?

*

Dedim henüz çok erken, vardır belki bir aylık!

Ulan elliden sonra oluyoruz alaylık!