İzzet Baysal emsalsizdir

Elimde bilimsel, istatistiksel veriler yok. Sadece gözlemlerime dayanarak bazı hususları dile getireceğim. Yazıma itiraz etmek serbesttir.

 

İzzet Baysal ve Ahmet Baysal ile 1986 yılında tanıştım.

 

1985 yılında İstanbul Marmara Üniversitesi'ne başlamıştım. Babam düşük dereceli bir devlet memuru (elektrikçi) olmasına, dört çocuğu bulunmasına rağmen Kredi ve Yurtlar Kurumu bizi zengin sayıp yurda kabul etmemişti. İstanbul gibi bir yerde ev kiralamak ya da özel yurda yerleşmek hayal sınırlarımızın dışındaydı. Mecburen bu şehirde memur olarak bulunan eniştemin küçük konutuna sığındım. Fakültedeki sınıfımda 64 kişi vardı. Benden çok daha iyi ekonomik koşullara sahip olanlar Allah'ın ya da bazı kulların yardımıyla (?) yurda yerleşebilmişti. İşini pek iyi bilen bazı vatandaşlarımız yurda girmiş ve benim gibi her gün ulaşım için 2-3 saat yollarda çile çekmiyordu.

 

Okul başladıktan 7 ay kadar sonra Üsküdar'da yeni açılan devlet yurduna kabul edildim. Ancak yeni yapılan binada yemekhane bile yoktu. Sular arasıra akıyordu. Personel yeterli olmadığı için her taraf çöplük gibiydi.

 

800 kişilik yurtta 6 kişilik minik odalarda kalıyorduk. Koşullar hiç iyi değildi. Peynir, ekmek, zeytin türü basit yiyeceklerle beslenmeye çalışıyorduk.

 

Hiç unutmuyorum. Şimdinin parasıyla 1200 TL aylık alan babam bunun yarısını bana yolluyor, geriye kalan ile 5 nüfusu geçindirmeye çalışıyordu. Bu durumu öğrenince çok rahatsız oldum ve çareler aramaya başladım. Önce okuluma çok uzak bir semtteki reklam şirketinde iş buldum. Burada saatlik çalışmaya göre ücret ödeniyordu. Haftada 10-20 saat çalışmaya verdikleri para komik denecek kadar azdı. Yorucu olan iş dersleri de aksatıyordu.

 

Devletin yurdunun sağlık koşulları berbat olduğu için ishal, kusma, titreme, terleme gibi feci belirtiler veren Paratifo B hastalığına yakalandım. 2-3 gün bilgisizce yurtta kıvrandım. Bir arkadaşım ısrar etmeseydi orada aşırı su kaybından ölecektim. Haydarpaşa Numune Hastanesi'ne gittiğimde azrail yanıbaşıma gelmişti. 15 gün tedavi gördüm. Yurdun hiç bir yöneticisi halin nedir diye bile sormadı. Tedaviden sonra 10 kilo kadar azalmıştım. Sonradan bu hastalığın pislikten olduğunu öğrendim. Yurda döndüğümde yine hiç bir amir kılını kıpırdatmadı. Çevresel pislik sürdü gitti...

 

İşte o dönem öğrenim bursu ya da öğrenim kredisi veren kurum, kuruluş, vakıf gibi oluşumlara mektup yollayarak durumumu anlattım. 5-10'u hiç yanıt vermedi. 1-2'si sadece dini okulda okuyanlara veriyoruz dedi. Sadece İzzet Baysal Vakfi "Gelin yardım edelim" dedi.

 

1986'dan 89'a kadar İzzet Baysal Vakfı'ndan şimdinin parasıyla 200-300 TL burs alarak okulumu bitirdim. Edirne, Tokat, Manisa, Bolu, Artvin, Lefkoşa gibi yerleşim birimlerinde elektrik-elektronik öğretmenliği görevimi en iyi biçimde yapageldim.

 

Rahmetli İzzet Baysal ile mezun olduğum yıl son kez sohbet etmiştim. Orada bana "Ülkemize faydalı bir yurttaş ol. Çok çalış. Yan gelip yatma. Haram yeme. Örnek ol vb." demişti. Sayın Baysal'ın vasiyetini her zaman hatırladım. Ve yaşantımı buna göre şekillendirdim. İzzet Baba'ya layık olabilmek için ne yaptın diyenler www.aliozdemir.net adlı siteme bakabilirler.

 

İzzet Baysal emsalsizdir çünkü:

 

- Haram işlere bulaşmamıştır.

 

- Gerçek bir sanayicidir.

 

- Komprador değildir.

 

- Lumpen değildir.

 

- Montajcı değildir.

 

- Lüks yaşam sürmemiştir.

 

- Yalan konuşmamıştır.

 

- Altın, gümüş yığmamıştır.

 

- Eğitim, sağlığı en öne koymuştur.

 

- Mütevazıdır.

 

- Saygılıdır.

 

- Merhametlidir.

 

- Sevgi doludur.

 

- Az ve öz konuşur.

 

- Kimsenin inancına yorum yapmamıştır.

 

- İnançları istismar etmemiştir.

 

- Yaptırdığı binalarda hile yoktur.

 

- Bağışlarını vergiden düşmemiştir.

 

- Gereksiz binalar yaptırmamıştır.

 

- 500 bin TL'lik lüks arazi taşıtlarında gezmemiştir.

 

- Küçük bir sanayici olmasına rağmen İstanbul'da vergi rekortmenleri arasına girmiştir.

 

Ali Özdemir

 

Web: www.aliozdemir.net

 

Tlf.: 0505 220 83 85 (TC)– 0533 838 60 97 (KKTC)- 0542 885 34 78 (KKTC)

 

E-posta: aozdemir53@hotmail.com